2.
|
Prof. dr hab. med. Piotr Rutkowski Kierownik Kliniki Nowotworów Tkanek Miękkich, Kości i Czerniaków Narodowy Instytut Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie - Państwowy Instytut Badawczy
|
|
Uwaga ogólna Cemiplimab został zarejestrowany w 2019 roku do stosowania w leczeniu dorosłych pacjentów z przerzutowym lub miejscowo zaawansowanym rakiem kolczystokomórkowym skóry (cSCC), którzy nie kwalifikują się do radykalnego leczenia chirurgicznego lub radykalnej radioterapii . Rejestracja leku nastąpiła na podstawie badania fazy 1/2 , które potwierdziło aktywność immunoterapii anty-PD-1 cemiplimabem w leczeniu chorych na zaawansowanego (nieresekcyjnego lub przerzutowego) cSCC. Odpowiedzi na leczenie wyniosły 50% w grupie 26 chorych w badaniu I fazy i 47% w grupie 59 chorych w badaniu II fazy. W grupie chorych odpowiadających na leczenie odpowiedzi były długotrwałe i przekraczały 6 miesięcy u 57% chorych. Zdarzenia niepożądane występowały u 15% chorych, a jedynie 7% chorych przerwało leczenie z tego powodu. Na podstawie doświadczeń własnych i literatury można stwierdzić, ze efekt terapeutyczny dotychczas stosowanej chemioterapii jest w tym nowotworze krótkotrwały. Prace dotyczące zastosowania chemioterapii w tym z pochodnymi platyny w raku kolczystokomórkowym skóry to prace cechujące się licznymi ograniczeniami, w tym w szczególności retrospektywnym charakterem obserwacji, małą liczebnością próby, niepełnym raportowaniem danych odnośnie do charakterystyki wyjściowej oraz wyników, zwłaszcza w zakresie bezpieczeństwa. Co więcej w doniesieniu z konferencji ASCO 2020 (Rischin et al. 2020) stwierdzono jednoznacznie, że dla cemiplimabu długość trwania odpowiedzi i przeżycia całkowite są dłuższe niż kiedykolwiek wcześniej obserwowane dla innych leków. Podczas kongresu ESMO 2020 zaprezentowano dane dotyczące praktyki klinicznej (real world evidence) (Hober et al. 2020 DOI: https://doi.org/10.1016/j.annonc.2020.08.1210) potwierdzające podobną skuteczność dla cemiplimabu jak w badaniach klinicznych. Dodatkowym argumentem dla bardzo wysokiej skuteczności immunoterapii jako leku z wyboru są wyniki 2 badań klinicznych z innym lekiem anty-PD-1 pembrolizumabem w zaawansowanym SCC (Grob et al. 2020, Maubec et al. 2020) Uwaga nie wpływa na wnioskowanie. Uwaga do treści AWA na str. 17, rozdział 3.4.1. Ekspert wskazał, że w AWA nie uwzględniono polskich wielospecjalistycznych wytycznych (Piotr Rutkowski, Witold Owczarek, Dariusz Nejc, Arkadiusz Jeziorski, Wojciech M. Wysocki, Monika Słowińska, Monika Dudzisz-Śledź, Piotr Wiśniewski, Hanna Koseła-Paterczyk, Dorota Kiprian, Tomasz Świtaj, Marcin Zdzienicki, Adam Maciejczyk, Lidia Rudnicka. Raki skóry. Onkol Prakt Klin Edu 2020;6(4):203-224 oraz Piotr Rutkowski, Witold Owczarek, Dariusz Nejc, Arkadiusz Jeziorski, Wojciech M. Wysocki, Monika Słowińska, Monika Dudzisz-Śledź, Piotr Wiśniewski, Hanna Koseła-Paterczyk, Dorota Kiprian, Tomasz Świtaj, Marcin Zdzienicki, Adam Maciejczyk, Lidia Rudnicka. Skin carcinomas. DOI: 10.5603/OCP.2020.0018·Oncol Clin Pract 2020;16(4):143-162), gdzie stwierdzono, że „Nie ma danych dotyczących pacjentów z SCC w fazie rozsiewu, które potwierdzałyby jednoznacznie skuteczność chemioterapii z cisplatyną w monoterapii lub w kombinacji z 5-fluorouracylem, interferonem, kwasem cis-retinowym. Dostępne są doniesienia o potencjalnej skuteczności inhibitorów EGFR (cetuksymab, gefitynib), które wymagają jednak przeprowadzenia dalszych badań klinicznych [1–5].” Oraz „Badanie fazy I/II potwierdziło aktywność immunoterapii anty-PD-1 cemiplimabem w leczeniu chorych na zaawansowanego (nieresekcyjnego lub przerzutowego) SCC. Odpowiedzi na leczenie wyniosły 50% w grupie 26 chorych w badaniu I fazy i 47% w grupie 59 chorych w badaniu II fazy. W grupie chorych odpowiadających na leczenie odpowiedzi były długotrwałe i przekraczały 6 miesięcy u 57% chorych. Zdarzenia niepożądane występowały u 15% chorych, a jedynie 7% chorych przerwało leczenie z tego powodu [45, 46]. Lek ten został zarejestrowany w 2019 roku do stosowania w leczeniu dorosłych pacjentów z przerzutowym lub miejscowo zaawansowanym rakiem kolczystokomórkowym skóry, którzy nie kwalifikują się do radykalnego leczenia chirurgicznego lub radykalnej radioterapii (II, A). Bezpieczeństwo stosowania cemiplimabu oceniano w grupie 591 pacjentów z zaawansowanymi nowotworami złośliwymi narządów litych, w tym 219 pacjentów z zaawansowanym rakiem kolczystokomórkowym skóry, którzy otrzymywali cemiplimab w monoterapii w 2 badaniach klinicznych (R2810-ONC-1423 i R2810-ONC-1540) [45, 46]” Cempilimab jest rekomendowany na Rycina 1. Zalecane postępowanie diagnostycznoterapeutyczne w przypadku podejrzenia raka skóry w leczeniu zaawansowanego SCC na pierwszym miejscu. Wytyczne nie zostały uwzględnione w AWA, bowiem nie zostały opublikowane na stronie internetowej http://onkologia.zalecenia.med.pl/, która analitycy standardowo przeszukują podczas przygotowania AWA. Na wspomnianej stronie figurują wytyczne opublikowane w 2019, w dokumencie tym nie wspominano o wykorzystaniu cemiplimabu. Uwaga nie wpływa na wnioskowanie. Uwaga do treści AWA na str. 17, rozdział 3.4.1 Uwaga ogólna Cemiplimab został zarejestrowany w 2019 roku do stosowania w leczeniu dorosłych pacjentów z przerzutowym lub miejscowo zaawansowanym rakiem kolczystokomórkowym skóry (cSCC), którzy nie kwalifikują się do radykalnego leczenia chirurgicznego lub radykalnej radioterapii . Rejestracja leku nastąpiła na podstawie badania fazy 1/2 , które potwierdziło aktywność immunoterapii anty-PD-1 cemiplimabem w leczeniu chorych na zaawansowanego (nieresekcyjnego lub przerzutowego) cSCC. Odpowiedzi na leczenie wyniosły 50% w grupie 26 chorych w badaniu I fazy i 47% w grupie 59 chorych w badaniu II fazy. W grupie chorych odpowiadających na leczenie odpowiedzi były długotrwałe i przekraczały 6 miesięcy u 57% chorych. Zdarzenia niepożądane występowały u 15% chorych, a jedynie 7% chorych przerwało leczenie z tego powodu. Na podstawie doświadczeń własnych i literatury można stwierdzić, ze efekt terapeutyczny dotychczas stosowanej chemioterapii jest w tym nowotworze krótkotrwały. Prace dotyczące zastosowania chemioterapii w tym z pochodnymi platyny w raku kolczystokomórkowym skóry to prace cechujące się licznymi ograniczeniami, w tym w szczególności retrospektywnym charakterem obserwacji, małą liczebnością próby, niepełnym raportowaniem danych odnośnie do charakterystyki wyjściowej oraz wyników, zwłaszcza w zakresie bezpieczeństwa. Co więcej w doniesieniu z konferencji ASCO 2020 (Rischin et al. 2020) stwierdzono jednoznacznie, że dla cemiplimabu długość trwania odpowiedzi i przeżycia całkowite są dłuższe niż kiedykolwiek wcześniej obserwowane dla innych leków. Podczas kongresu ESMO 2020 zaprezentowano dane dotyczące praktyki klinicznej (real world evidence) (Hober et al. 2020 DOI: https://doi.org/10.1016/j.annonc.2020.08.1210) potwierdzające podobną skuteczność dla cemiplimabu jak w badaniach klinicznych. Dodatkowym argumentem dla bardzo wysokiej skuteczności immunoterapii jako leku z wyboru są wyniki 2 badań klinicznych z innym lekiem anty-PD-1 pembrolizumabem w zaawansowanym SCC (Grob et al. 2020, Maubec et al. 2020) Uwaga nie wpływa na wnioskowanie. Uwaga do treści AWA na str. 17, rozdział 3.4.1. Ekspert wskazał, że w AWA nie uwzględniono polskich wielospecjalistycznych wytycznych (Piotr Rutkowski, Witold Owczarek, Dariusz Nejc, Arkadiusz Jeziorski, Wojciech M. Wysocki, Monika Słowińska, Monika Dudzisz-Śledź, Piotr Wiśniewski, Hanna Koseła-Paterczyk, Dorota Kiprian, Tomasz Świtaj, Marcin Zdzienicki, Adam Maciejczyk, Lidia Rudnicka. Raki skóry. Onkol Prakt Klin Edu 2020;6(4):203-224 oraz Piotr Rutkowski, Witold Owczarek, Dariusz Nejc, Arkadiusz Jeziorski, Wojciech M. Wysocki, Monika Słowińska, Monika Dudzisz-Śledź, Piotr Wiśniewski, Hanna Koseła-Paterczyk, Dorota Kiprian, Tomasz Świtaj, Marcin Zdzienicki, Adam Maciejczyk, Lidia Rudnicka. Skin carcinomas. DOI: 10.5603/OCP.2020.0018·Oncol Clin Pract 2020;16(4):143-162), gdzie stwierdzono, że „Nie ma danych dotyczących pacjentów z SCC w fazie rozsiewu, które potwierdzałyby jednoznacznie skuteczność chemioterapii z cisplatyną w monoterapii lub w kombinacji z 5-fluorouracylem, interferonem, kwasem cis-retinowym. Dostępne są doniesienia o potencjalnej skuteczności inhibitorów EGFR (cetuksymab, gefitynib), które wymagają jednak przeprowadzenia dalszych badań klinicznych [1–5].” Oraz „Badanie fazy I/II potwierdziło aktywność immunoterapii anty-PD-1 cemiplimabem w leczeniu chorych na zaawansowanego (nieresekcyjnego lub przerzutowego) SCC. Odpowiedzi na leczenie wyniosły 50% w grupie 26 chorych w badaniu I fazy i 47% w grupie 59 chorych w badaniu II fazy. W grupie chorych odpowiadających na leczenie odpowiedzi były długotrwałe i przekraczały 6 miesięcy u 57% chorych. Zdarzenia niepożądane występowały u 15% chorych, a jedynie 7% chorych przerwało leczenie z tego powodu [45, 46]. Lek ten został zarejestrowany w 2019 roku do stosowania w leczeniu dorosłych pacjentów z przerzutowym lub miejscowo zaawansowanym rakiem kolczystokomórkowym skóry, którzy nie kwalifikują się do radykalnego leczenia chirurgicznego lub radykalnej radioterapii (II, A). Bezpieczeństwo stosowania cemiplimabu oceniano w grupie 591 pacjentów z zaawansowanymi nowotworami złośliwymi narządów litych, w tym 219 pacjentów z zaawansowanym rakiem kolczystokomórkowym skóry, którzy otrzymywali cemiplimab w monoterapii w 2 badaniach klinicznych (R2810-ONC-1423 i R2810-ONC-1540) [45, 46]” Cempilimab jest rekomendowany na Rycina 1. Zalecane postępowanie diagnostycznoterapeutyczne w przypadku podejrzenia raka skóry w leczeniu zaawansowanego SCC na pierwszym miejscu. Wytyczne nie zostały uwzględnione w AWA, bowiem nie zostały opublikowane na stronie internetowej http://onkologia.zalecenia.med.pl/, która analitycy standardowo przeszukują podczas przygotowania AWA. Na wspomnianej stronie figurują wytyczne opublikowane w 2019, w dokumencie tym nie wspominano o wykorzystaniu cemiplimabu. Uwaga nie wpływa na wnioskowanie.
|