Uncategorised
- Szczegóły
UWAGI DO RAPORTÓW W SPRAWIE USTALENIA TARYFY ŚWIADCZEŃ
Nr raportu
|
WT.521.10.2017 | ||
---|---|---|---|
Tytuł raportu
|
Świadczenia gwarantowane obejmujące hospitalizacje do chemio- i radioterapii | ||
Lp.
|
Zgłaszający uwagi
|
Treść uwagi
|
Komentarz AOTM
|
1. |
Dorota Korycińska |
Podział hospitalizacji jednodniowej na "do 6 godzin" oraz "powyżej 6 godzin" nie jest zrozumiały. Ta druga jest wyżej wyceniana, przy czym brakuje informacji, w jaki sposób będzie kontrolowany czas tej hospitalizacji. Powstaje obawa organizacji pacjentów, że szpitale będą starały się przetrzymywać chorego, by otrzymać w rozliczeniu wyższą stawkę. Ogólnopolska Federacja Onkologiczna stoi na stanowisku, by nie dzielić hospitalizacji na krótsze i dłuższe, lecz ujednolicić je bez podziału godzinowego. W ten sposób korzyści odniesie przede wszystkim pacjent. |
|
2. |
Marcin Bochniarz |
Tabela 31,s. 62 oraz str. 67 Wnioskuję o rezygnację z wprowadzenia dwóch produktów dotyczących hospitalizacji jednodniowej w chemioterapii w uzależnieniu od czasu trwania tej hospitalizacji (do 6h i powyżej 6h) i stworzenie jednego produktu "Hospitalizacja jednodniowa w chemioterapii" z proponowaną wyceną świadczenia w wysokości 416zł. Uzasadnienie: - rzeczywiste koszty wizyty pacjenta w trybie jednodniowym w minimalnym stopniu zależą od czasu spędzonego w oddziale. Każdy pacjent przyjmowany do oddziału wymaga oceny lekarskiej, wykonania badań diagnostycznych w tym laboratoryjnych, opieki pielęgniarskiej, wyprodukowania cytostatyków przez aptekę szpitalną, do tego dochodzi koszt leków /cytostatyków/ i leków wspomagających /np. przeciwwymiotnych/ oraz koszt wyrobów medycznych, a więc zaangażowania tych samych zasobów. Przykładowo koszt pobytu pacjenta na podanie leku podawanego w bolusie będzie się różnił od długiego wlewu dożylnego jedynie kosztem zestawu do przetoczeń i płynu infuzyjnego. - wprowadzenie różnicowania czasowego promuje ośrodki gorzej zorganizowane, które nie są w stanie w sposób szybki przyjąć i zbadać pacjenta oraz sprawnie przygotować niezbędne leki. Jeżeli ośrodek zainwestował w sprawną obsługę pacjentów będzie automatycznie skazywany na niższą zapłatę za wizytę lub wymusi na tych ośrodkach rezygnację z tych inwestycji – będzie to naturalna decyzja zmniejszy koszty i zwiększy paradoksalnie przychody. - obniżenie wyceny za podania do 6h spowoduje tendencję kierowania pacjentów na oddział stacjonarny lub wydłużania pobytu pacjenta w trybie jednodniowym w celu uzyskania pełnej stawki za świadczenie. - zaproponowana stawka za hospitalizację do 6h jest zbyt niska. W chwili obecnej w Polsce i na świecie obserwowany jest coraz większy udział hospitalizacji jednodniowych w onkologii klinicznej. Proponowana niska wycena świadczenia spowoduje powrót do hospitalizacji w trybie stacjonarnym. - różnicowanie płatności w zależności od długości pobytu stanowi kolejną komplikację systemu rozliczeniowego, której dodatkowe koszty poniesie bezpośrednio świadczeniodawca. - w niektórych sytuacjach świadczeniodawca nie ma wpływu na czas pobytu pacjenta, np. w przypadku konieczności prowadzenia kilkugodzinnego wlewu leku lub konieczności prowadzenia obserwacji po jego podaniu. Pacjent wymagający np. 3-godzinnej obserwacji po podaniu leku nie wymaga większego nakładu kosztów po stronie świadczeniodawcy niż pacjent, który może udać się do domu bezpośrednio po zakończeniu wlewu leków. - aby zachować rentowność funkcjonowania oddziałów dziennych pojawi się konieczność redukcji etatów najprawdopodobniej pielęgniarskich, co przeniesie się na jakość i szybkość obsługi pacjentów. str. 67 Wnioskuję o przeniesienie czynności związanych z podaniem cytostatyku w formie doustnej z nowo projektowanego produktu "5.08.05.0000173 - Podstawowa porada ambulatoryjna dotycząca chemioterapii" do nowo projektowanego produktu "5.08.05.0000172 - Kompleksowa porada ambulatoryjna dotycząca chemioterapii." Uzasadnienie: Każde podanie lub wydanie leku cytotoksycznego wiąże się z koniecznością przeprowadzenia u pacjenta przynajmniej wizyty lekarskiej oraz wykonania niezbędnych badań diagnostycznych, w tym laboratoryjnych. Zakres tych badań istotnie różni się w przypadku pacjentów otrzymujących leczenie, a pacjentami w kontroli. Podanie leku w formie doustnej wymaga też udzielenia pacjentowi porady, oceny skuteczności leczenia, weryfikacji działań niepożądanych, instruktażu w zakresie dawkowania, przygotowania dawki leku w aptece szpitalnej i jego wydanie wraz z pełną dokumentacją procesu. Do obsługi pacjenta otrzymującego leczenie doustne zaangażowany jest dokładnie ten sam zespół osób co w przypadku podania parenteralnego, podobna jest ilość wykonywanych czynności. Jedyną różnicę stanowi koszt wyrobów medycznych używanych do podania leków w formie parenteralnej (zestaw do przetoczeń, płyn infuzyjny). |
|
3. |
Urszula Szybowicz |
W Raporcie autorzy nie dokonali jakiejkolwiek oceny merytorycznej scenariusza „zakwaterowania do chemioterapii”. Wprowadzenie takiego wariantu świadczenia hospitalizacji do chemioterapii było w przeszłości efektem urzędniczego błędu popełnionego w momencie wprowadzania „zakwaterowania do radioterapii”. Realizacja pobytów do chemioterapii realizowanych w scenariuszu „zakwaterowanie” wymaga raczej usunięcia z „koszyka świadczeń gwarantowanych” i taka rekomendacja powinna być jednym z efektów obecnego Raportu Autorzy nie uzasadnili niczym koncepcji, aby to właśnie 6 a nie 4 lub 12 godzin miało być progiem różnicującym koszty. Tworzenie odrębnych produktów poniżej 6 i powyżej 6 godzin rodzi wiele poważnych, negatywnych skutków: Analiza struktury kosztów hospitalizacji do chemioterapii potraktowana została bardzo pobieżnie. Ograniczenie się do wyliczenia pozycji kosztowych „potencjalnie analizowanych” nie wskazuje na rzetelność autorów. Świadczy o tym brak jakichkolwiek śladów uwzględnienia lub choćby tylko zauważenia ogromnie ważnych i kosztowo znaczących pozycji - szczegóły w załączniku. Proponowane zmiany wyceny hospitalizacji jednodniowych do chemioterapii należy uznać za błędne, oparte o nierzetelne analizy z pominięciem istotnych elementów. Ewentualne zwiększenie wyceny hospitalizacji jednodniowych powinno się odbyć bez wprowadzania nieuzasadnionego warunku czasu pobytu pacjenta powyżej 6 godzin. W Raporcie autorzy nie dokonali jakiejkolwiek oceny merytorycznej scenariusza „zakwaterowania do chemioterapii”. Wprowadzenie takiego wariantu świadczenia hospitalizacji do chemioterapii było w przeszłości efektem urzędniczego błędu popełnionego w momencie wprowadzania „zakwaterowania do radioterapii”. Umieszczenie pacjenta wymagającego wielodniowego schematu chemioterapii w hotelu nawet z zastrzeżeniem zapewnienia mu, możliwego w takim miejscu, nadzoru medycznego przez świadczeniodawcę jest absurdalnym pomysłem narażającym zarówno pacjenta jak i personel podmiotu leczniczego na liczne ryzyka zdrowotne i formalno-prawne w sytuacji wystąpienia działań niepożądanych terapii lub nagłego pogorszenia stanu ogólnego pacjenta wymagającego pilnej interwencji. Realizacja pobytów do chemioterapii realizowanych w scenariuszu „zakwaterowanie” wymaga raczej usunięcia z „koszyka świadczeń gwarantowanych” i taka rekomendacja powinna być jednym z efektów obecnego Raportu. • Szkodliwym jest pomysł stworzenia nowych zasad refundacji hospitalizacji jednodniowych w celu zastosowania chemioterapii. Nazywanie pobytów dziennych hospitalizacjami jest generalnie złym pomysłem ponieważ stawia Polskę w złym świetle przy globalnych porównaniach trybu i zasad leczenia onkologicznego w stosunku do krajów Zachodniej Europy czy USA. „Daily Chemo” to w nowoczesnych systemach leczenie ambulatoryjnej a w Polsce szpitalne. Oczywiście terminologia nie jest kluczowa, ale ten raport mógłby być początkiem rzetelnej dyskusji w tej sprawie. Niepodważalnie bez względu na nazewnictwo głównym i najważniejszym aspektem jest prawidłowa i rzetelna wycena świadczeń – ustawowy obowiązek AOTMiT. • Pomysł tworzenia odrębnych produktów rozliczeniowych dla jednodniowych pobytów do 6 godzin oraz powyżej 6 godzin jest pozbawione sensu i kłóci się z podstawową, obowiązującą obecnie definicją hospitalizacji jednodniowej – czyli takiej, gdy intencją w chwili przyjęcia pacjenta jest wypis ze szpitala przed upływem 24 godzin (a więc nie koniecznie tego samego dnia). Autorzy nie uzasadnili niczym koncepcji, aby to właśnie 6 a nie 4 lub 12 godzin miało być progiem różnicującym koszty. Tworzenie odrębnych produktów poniżej 6 i powyżej 6 godzin rodzi wiele poważnych, negatywnych skutków: a) Brak danych o godzinie początku i końca takiej hospitalizacji (w obecnym stanie prawnym dot. komunikatów XML – ŚWIAD) uniemożliwia jakąkolwiek weryfikację prawidłowości stosowania poszczególnych produktów rozliczeniowych. b) Weryfikacja prawidłowość rozliczeń wymusi prowadzenie setek a może i tysięcy czynności sprawdzających w siedzibie podmiotu wykonywanych przez Korpus Kontrolny NFZ. c) Pacjenci będą przetrzymywani w placówce, aby pobyt wydłużył się ponad 6 godzin w celu uzyskania większej refundacji. Przy konieczności pobrania krwi do badań laboratoryjnych przed zastosowaniem chemioterapii, nieznanym czasie oczekiwania na wyniki opracowane w laboratorium, potrzebie weryfikacji wyników badań przez lekarza i podjęcia decyzji o podaniu planowanej terapii, wystawieniu zlecenia lekarskiego na chemioterapię, czasie oczekiwania na przygotowanie wlewu lub iniekcji leku przez farmaceutów w Pracowni Leku Cytostatycznego na terenie Apteki Szpitalnej, czasie niezbędnym na nawodnienie, podanie premedykacji, przetoczenie leku zgodnie z CHPL tych produktów leczniczych oraz obserwację niezbędną po zakończeniu wlewu/iniekcji kontrolerzy nie będą dysponowali praktycznie żadnymi kompetencjami i możliwościami zakwestionowania długości pobytu. • Analiza struktury kosztów hospitalizacji do chemioterapii potraktowana została bardzo pobieżnie. Ograniczenie się do wyliczenia pozycji kosztowych „potencjalnie analizowanych” nie wskazuje na rzetelność autorów. Świadczy o tym brak jakichkolwiek śladów uwzględnienia lub choćby tylko zauważenia ogromnie ważnych i kosztowo znaczących pozycji jakimi są : a) Koszty prowadzenia Pracowni Leku Cytostatycznego w ramach Apteki Szpitalnej, w której indywidualne dawki leku zgodnie z CHPL i Farmakopeą przygotowywane są przez magistrów farmacji w warunkach zgodnych z zapisami Prawa Farmaceutycznego. Takie wymagania generują ogromne wydatki na wynagrodzenia personelu, który na jednej zmianie musi się wielokrotnie rotować w trakcie pracy z toksycznymi substancjami, środki ochrony osobistej personelu (utylizowane przy każdym opuszczaniu pomieszczeń w których mieszane są leki), specjalistyczny sprzęt jednorazowy (dużo droższy niż powszechnie stosowane materiały niezbędne do przygotowania i podawania leków), stworzenie i konserwację infrastruktury Pracowni Leku Cytostatycznego (pomieszczenia o odpowiedniej klasie czystości powietrza, kaskada ciśnień, loże laminarne, wymieniane regularnie filtry HEPA, sprzątanie i utylizacja odpadów – dużo droższa niż w przypadku zwykłych odpadów medycznych). b) Koszty strat technologicznych niewykorzystanych resztek leków z opakowań zbiorczych (w przypadku leków stosowanych zgodnie z CHPL w dawkach przeliczanych na kg masy ciała lub powierzchnię ciała w m2) sięgające w przypadku wielu podmiotów leczniczych setek tysięcy a nawet milionów złotych strat rocznie. c) Koszty kredytowania przez podmiot leczniczy kosztów zakupu zastosowanych leków refundowanych w ramach chemioterapii – praktycznie wszystkie Oddziały Wojewódzkie NFZ nie dokonują zapłaty za substancje czynne na bieżąco z uwagi na trwające od wielu lat systemowe niedoszacowanie miesięcznych limitów w umowach oraz notoryczne nieprzestrzeganie przez Dyrektorów OW NFZ zapisów Zarządzeń Prezesa NFZ dot. chemioterapii, które nakładają obowiązek dostosowywania wartości umowy do faktycznego poziomu jej realizacji po każdym kwartale na wniosek świadczeniodawcy. Wnioski takie są regularnie odrzucane lub odkładane do realizacji w nieznanym czasie z uzasadnieniem braku środków finansowych dostępnych w planie OW NFZ lub przekroczeniem budżetu na refundację leków (maksymalnego procentowego udziału tych kosztów wynikającego z przepisów ustaw). • Proponowane zmiany wyceny hospitalizacji jednodniowych do chemioterapii należy uznać za błędne, oparte o nierzetelne analizy z pominięciem istotnych elementów. Ewentualne zwiększenie wyceny hospitalizacji jednodniowych powinno się odbyć bez wprowadzania nieuzasadnionego warunku czasu pobytu pacjenta powyżej 6 godzin. |
|
4. |
Anna Brylicka |
tab.31 Po dokonaniu wnikliwej analizy kosztów osobodni pobytu pacjentów na oddziałach NIO PIB (w tym zakwaterowanie w Hotelu NIO PIB) rekomendujemy zgłoszenie do AOTM wniesienia zmian w pozycjach jak niżej jako pozycje niedoszacowane: Hospitalizacja do brachyterapii (nowy produkt); Hospitalizacja jednodniowa do brachyterapii (nowy produkt); Hospitalizacja do teleradioterapii / terapii protonowej nowotworów zlokalizowanych poza narządem wzroku > 17 r.ż. (5.52.01.0001440); Hospitalizacja hematologiczna u dorosłych/ zakwaterowanie (5.08.05.0000170); Hospitalizacja do chemioradioterapii > 18 r.ż. (5.52.01.0001504) |
|
5. |
Andrzej Mądrala |
1. Raport dotyczący bardzo istotnych aspektów finansowania świadczeń opieki zdrowotnej nie zawiera informacji o tym kto jest jego autorem. 2. W Raporcie autorzy nie dokonali jakiejkolwiek oceny merytorycznej scenariusza „zakwaterowania do chemioterapii”. Wprowadzenie takiego wariantu świadczenia hospitalizacji do chemioterapii było w przeszłości efektem urzędniczego błędu popełnionego w momencie wprowadzania „zakwaterowania do radioterapii”. Umieszczenie pacjenta wymagającego wielodniowego schematu chemioterapii w hotelu nawet z zastrzeżeniem zapewnienia mu, możliwego w takim miejscu, nadzoru medycznego przez świadczeniodawcę jest absurdalnym pomysłem narażającym zarówno pacjenta jak i personel podmiotu leczniczego na liczne ryzyka zdrowotne i formalno-prawne w sytuacji wystąpienia działań niepożądanych terapii lub nagłego pogorszenia stanu ogólnego pacjenta wymagającego pilnej interwencji. Realizacja pobytów do chemioterapii realizowanych w scenariuszu „zakwaterowanie” wymaga raczej usunięcia z „koszyka świadczeń gwarantowanych” i taka rekomendacja powinna być jednym z efektów obecnego Raportu. 3. Bezsensownym a wręcz szkodliwym jest pomysł stworzenia nowych zasad refundacji hospitalizacji jednodniowych w celu zastosowania chemioterapii. Nazywanie pobytów dziennych hospitalizacjami jest generalnie złym pomysłem ponieważ stawia Polskę w złym świetle przy globalnych porównaniach trybu i zasad leczenia onkologicznego w stosunku do krajów Zachodniej Europy czy USA. „Daily Chemo” to w nowoczesnych systemach leczenie ambulatoryjne a w Polsce szpitalne. Oczywiście terminologia nie jest kluczowa ale ten raport mógłby być początkiem rzetelnej dyskusji w tej sprawie. Niepodważalnie bez względu na nazewnictwo głównym i najważniejszym aspektem jest prawidłowa i rzetelna wycena świadczeń – ustawowy obowiązek AOTMiT. W przypadku obecnego raportu trudno niestety o pozytywną ocenę efektów pracy jego autorów. Pomysł tworzenia odrębnych produktów rozliczeniowych dla jednodniowych pobytów do 6 godzin oraz powyżej 6 godzin jest pozbawione sensu i kłóci się z podstawową, obowiązującą obecnie definicją hospitalizacji jednodniowej – czyli takiej, gdy intencją w chwili przyjęcia pacjenta jest wypis ze szpitala przed upływem 24 godzin (a więc nie koniecznie tego samego dnia). Autorzy nie uzasadnili niczym koncepcji, aby to właśnie 6 a nie 4 lub 12 godzin miało być progiem różnicującym koszty. Tworzenie odrębnych produktów poniżej 6 i powyżej 6 godzin rodzi wiele poważnych, negatywnych skutków: a) Brak danych o godzinie początku i końca takiej hospitalizacji (w obecnym stanie prawnym dot. komunikatów XML – ŚWIAD) uniemożliwia jakąkolwiek weryfikację prawidłowości stosowania poszczególnych produktów rozliczeniowych. b) Weryfikacja prawidłowość rozliczeń wymusi prowadzenie setek a może i tysięcy czynności sprawdzających w siedzibie podmiotu wykonywanych przez Korpus Kontrolny NFZ. c) Pacjenci będą przetrzymywani w placówce aby pobyt wydłużył się ponad 6 godzin w celu uzyskania większej refundacji. Przy konieczności pobrania krwi do badań laboratoryjnych przed zastosowaniem chemioterapii, nieznanym czasie oczekiwania na wyniki opracowane w laboratorium, potrzebie weryfikacji wyników badań przez lekarza i podjęcia decyzji o podaniu planowanej terapii, wystawieniu zlecenia lekarskiego na chemioterapię, czasie oczekiwania na przygotowanie wlewu lub iniekcji leku przez farmaceutów w Pracowni Leku Cytostatycznego na terenie Apteki Szpitalnej, czasie niezbędnym na nawodnienie, podanie premedykacji, przetoczenie leku zgodnie z CHPL tych produktów leczniczych oraz obserwację niezbędną po zakończeniu wlewu/iniekcji kontrolerzy nie będą dysponowali praktycznie żadnymi kompetencjami i możliwościami zakwestionowania długości pobytu. 4. Analiza struktury kosztów hospitalizacji do chemioterapii potraktowana została bardzo pobieżnie. Ograniczenie się do wyliczenia pozycji kosztowych „potencjalnie analizowanych” nie wskazuje na rzetelność autorów. Świadczy o tym brak jakichkolwiek śladów uwzględnienia lub choćby tylko zauważenia ogromnie ważnych i kosztowo znaczących pozycji jakimi są : a) Koszty prowadzenia Pracowni Leku Cytostatycznego w ramach Apteki Szpitalnej, w której indywidualne dawki leku zgodnie z CHPL i Farmakopeą przygotowywane są przez magistrów farmacji w warunkach zgodnych z zapisami Prawa Farmaceutycznego. Takie wymagania generują ogromne wydatki na wynagrodzenia personelu, który na jednej zmianie musi się wielokrotnie rotować w trakcie pracy z toksycznymi substancjami, środki ochrony osobistej personelu (utylizowane przy każdym opuszczaniu pomieszczeń w których mieszane są leki), specjalistyczny sprzęt jednorazowy (dużo droższy niż powszechnie stosowane materiały niezbędne do przygotowania i podawania leków), stworzenie i konserwację infrastruktury Pracowni Leku Cytostatycznego (pomieszczenia o odpowiedniej klasie czystości powietrza, kaskada ciśnień, loże laminarne, wymieniane regularnie filtry HEPA, sprzątanie i utylizacja odpadów – dużo droższa niż w przypadku zwykłych odpadów medycznych). b) Koszty strat technologicznych niewykorzystanych resztek leków z opakowań zbiorczych (w przypadku leków stosowanych zgodnie z CHPL w dawkach przeliczanych na kg masy ciała lub powierzchnię ciała w m2) sięgające w przypadku wielu podmiotów leczniczych setek tysięcy a nawet milionów złotych strat rocznie. c) Koszty kredytowania przez podmiot leczniczy kosztów zakupu zastosowanych leków refundowanych w ramach chemioterapii – praktycznie wszystkie Oddziały Wojewódzkie NFZ nie dokonują zapłaty za substancje czynne na bieżąco z uwagi na trwające od wielu lat systemowe niedoszacowanie miesięcznych limitów w umowach oraz notoryczne nieprzestrzeganie przez Dyrektorów OW NFZ zapisów Zarządzeń Prezesa NFZ dot. chemioterapii, które nakładają obowiązek dostosowywania wartości umowy do faktycznego poziomu jej realizacji po każdym kwartale na wniosek świadczeniodawcy. Wnioski takie są regularnie odrzucane lub odkładane do realizacji w nieznanym czasie z uzasadnieniem braku środków finansowych dostępnych w planie OW NFZ lub przekroczeniem budżetu na refundację leków (maksymalnego procentowego udziału tych kosztów wynikającego z przepisów ustaw). 5. Proponowane zmiany wyceny hospitalizacji jednodniowych do chemioterapii należy uznać za błędne, oparte o nierzetelne analizy z pominięciem istotnych elementów. Ewentualne zwiększenie wyceny hospitalizacji jednodniowych powinno się odbyć bez wprowadzania nieuzasadnionego warunku czasu pobytu pacjenta powyżej 6 godzin. |
|
6. |
Robert Zawadzki |
1. Raport dotyczący bardzo istotnych aspektów finansowania świadczeń opieki zdrowotnej nie zawiera informacji o tym kto jest jego autorem. 2. W Raporcie autorzy nie dokonali jakiejkolwiek oceny merytorycznej scenariusza „zakwaterowania do chemioterapii”. Wprowadzenie takiego wariantu świadczenia hospitalizacji do chemioterapii było w przeszłości efektem urzędniczego błędu popełnionego w momencie wprowadzania „zakwaterowania do radioterapii”. Umieszczenie pacjenta wymagającego wielodniowego schematu chemioterapii w hotelu nawet z zastrzeżeniem zapewnienia mu, możliwego w takim miejscu, nadzoru medycznego przez świadczeniodawcę jest absurdalnym pomysłem narażającym zarówno pacjenta jak i personel podmiotu leczniczego na liczne ryzyka zdrowotne i formalno-prawne w sytuacji wystąpienia działań niepożądanych terapii lub nagłego pogorszenia stanu ogólnego pacjenta wymagającego pilnej interwencji. Realizacja pobytów do chemioterapii realizowanych w scenariuszu „zakwaterowanie” wymaga raczej usunięcia z „koszyka świadczeń gwarantowanych” i taka rekomendacja powinna być jednym z efektów obecnego Raportu. 3. Bezsensownym a wręcz szkodliwym jest pomysł stworzenia nowych zasad refundacji hospitalizacji jednodniowych w celu zastosowania chemioterapii. Nazywanie pobytów dziennych hospitalizacjami jest generalnie złym pomysłem ponieważ stawia Polskę w złym świetle przy globalnych porównaniach trybu i zasad leczenia onkologicznego w stosunku do krajów Zachodniej Europy czy USA. „Daily Chemo” to w nowoczesnych systemach leczenie ambulatoryjne a w Polsce szpitalne. Oczywiście terminologia nie jest kluczowa ale ten raport mógłby być początkiem rzetelnej dyskusji w tej sprawie. Niepodważalnie bez względu na nazewnictwo głównym i najważniejszym aspektem jest prawidłowa i rzetelna wycena świadczeń – ustawowy obowiązek AOTMiT. W przypadku obecnego raportu trudno niestety o pozytywną ocenę efektów pracy jego autorów. Pomysł tworzenia odrębnych produktów rozliczeniowych dla jednodniowych pobytów do 6 godzin oraz powyżej 6 godzin jest pozbawione sensu i kłóci się z podstawową, obowiązującą obecnie definicją hospitalizacji jednodniowej – czyli takiej, gdy intencją w chwili przyjęcia pacjenta jest wypis ze szpitala przed upływem 24 godzin (a więc nie koniecznie tego samego dnia). Autorzy nie uzasadnili niczym koncepcji, aby to właśnie 6 a nie 4 lub 12 godzin miało być progiem różnicującym koszty. Tworzenie odrębnych produktów poniżej 6 i powyżej 6 godzin rodzi wiele poważnych, negatywnych skutków: a) Brak danych o godzinie początku i końca takiej hospitalizacji (w obecnym stanie prawnym dot. komunikatów XML – ŚWIAD) uniemożliwia jakąkolwiek weryfikację prawidłowości stosowania poszczególnych produktów rozliczeniowych. b) Weryfikacja prawidłowość rozliczeń wymusi prowadzenie setek a może i tysięcy czynności sprawdzających w siedzibie podmiotu wykonywanych przez Korpus Kontrolny NFZ. c) Pacjenci będą przetrzymywani w placówce aby pobyt wydłużył się ponad 6 godzin w celu uzyskania większej refundacji. Przy konieczności pobrania krwi do badań laboratoryjnych przed zastosowaniem chemioterapii, nieznanym czasie oczekiwania na wyniki opracowane w laboratorium, potrzebie weryfikacji wyników badań przez lekarza i podjęcia decyzji o podaniu planowanej terapii, wystawieniu zlecenia lekarskiego na chemioterapię, czasie oczekiwania na przygotowanie wlewu lub iniekcji leku przez farmaceutów w Pracowni Leku Cytostatycznego na terenie Apteki Szpitalnej, czasie niezbędnym na nawodnienie, podanie premedykacji, przetoczenie leku zgodnie z CHPL tych produktów leczniczych oraz obserwację niezbędną po zakończeniu wlewu/iniekcji kontrolerzy nie będą dysponowali praktycznie żadnymi kompetencjami i możliwościami zakwestionowania długości pobytu. 4. Analiza struktury kosztów hospitalizacji do chemioterapii potraktowana została bardzo pobieżnie. Ograniczenie się do wyliczenia pozycji kosztowych „potencjalnie analizowanych” nie wskazuje na rzetelność autorów. Świadczy o tym brak jakichkolwiek śladów uwzględnienia lub choćby tylko zauważenia ogromnie ważnych i kosztowo znaczących pozycji jakimi są : a) Koszty prowadzenia Pracowni Leku Cytostatycznego w ramach Apteki Szpitalnej, w której indywidualne dawki leku zgodnie z CHPL i Farmakopeą przygotowywane są przez magistrów farmacji w warunkach zgodnych z zapisami Prawa Farmaceutycznego. Takie wymagania generują ogromne wydatki na wynagrodzenia personelu, który na jednej zmianie musi się wielokrotnie rotować w trakcie pracy z toksycznymi substancjami, środki ochrony osobistej personelu (utylizowane przy każdym opuszczaniu pomieszczeń w których mieszane są leki), specjalistyczny sprzęt jednorazowy (dużo droższy niż powszechnie stosowane materiały niezbędne do przygotowania i podawania leków), stworzenie i konserwację infrastruktury Pracowni Leku Cytostatycznego (pomieszczenia o odpowiedniej klasie czystości powietrza, kaskada ciśnień, loże laminarne, wymieniane regularnie filtry HEPA, sprzątanie i utylizacja odpadów – dużo droższa niż w przypadku zwykłych odpadów medycznych). b) Koszty strat technologicznych niewykorzystanych resztek leków z opakowań zbiorczych (w przypadku leków stosowanych zgodnie z CHPL w dawkach przeliczanych na kg masy ciała lub powierzchnię ciała w m2) sięgające w przypadku wielu podmiotów leczniczych setek tysięcy a nawet milionów złotych strat rocznie. c) Koszty kredytowania przez podmiot leczniczy kosztów zakupu zastosowanych leków refundowanych w ramach chemioterapii – praktycznie wszystkie Oddziały Wojewódzkie NFZ nie dokonują zapłaty za substancje czynne na bieżąco z uwagi na trwające od wielu lat systemowe niedoszacowanie miesięcznych limitów w umowach oraz notoryczne nieprzestrzeganie przez Dyrektorów OW NFZ zapisów Zarządzeń Prezesa NFZ dot. chemioterapii, które nakładają obowiązek dostosowywania wartości umowy do faktycznego poziomu jej realizacji po każdym kwartale na wniosek świadczeniodawcy. Wnioski takie są regularnie odrzucane lub odkładane do realizacji w nieznanym czasie z uzasadnieniem braku środków finansowych dostępnych w planie OW NFZ lub przekroczeniem budżetu na refundację leków (maksymalnego procentowego udziału tych kosztów wynikającego z przepisów ustaw). 5. Proponowane zmiany wyceny hospitalizacji jednodniowych do chemioterapii należy uznać za błędne, oparte o nierzetelne analizy z pominięciem istotnych elementów. Ewentualne zwiększenie wyceny hospitalizacji jednodniowych powinno się odbyć bez wprowadzania nieuzasadnionego warunku czasu pobytu pacjenta powyżej 6 godzin. |
- Szczegóły
UWAGI DO RAPORTÓW W SPRAWIE USTALENIA TARYFY ŚWIADCZEŃ
Nr raportu
|
WT.521.10.2017 | ||
---|---|---|---|
Tytuł raportu
|
Świadczenia gwarantowane obejmujące hospitalizacje do chemio- i radioterapii | ||
Lp.
|
Zgłaszający uwagi
|
Treść uwagi
|
Komentarz AOTM
|
1. |
Dorota Korycińska |
Podział hospitalizacji jednodniowej na "do 6 godzin" oraz "powyżej 6 godzin" nie jest zrozumiały. Ta druga jest wyżej wyceniana, przy czym brakuje informacji, w jaki sposób będzie kontrolowany czas tej hospitalizacji. Powstaje obawa organizacji pacjentów, że szpitale będą starały się przetrzymywać chorego, by otrzymać w rozliczeniu wyższą stawkę. Ogólnopolska Federacja Onkologiczna stoi na stanowisku, by nie dzielić hospitalizacji na krótsze i dłuższe, lecz ujednolicić je bez podziału godzinowego. W ten sposób korzyści odniesie przede wszystkim pacjent. |
|
2. |
Marcin Bochniarz |
Tabela 31,s. 62 oraz str. 67 Wnioskuję o rezygnację z wprowadzenia dwóch produktów dotyczących hospitalizacji jednodniowej w chemioterapii w uzależnieniu od czasu trwania tej hospitalizacji (do 6h i powyżej 6h) i stworzenie jednego produktu "Hospitalizacja jednodniowa w chemioterapii" z proponowaną wyceną świadczenia w wysokości 416zł. Uzasadnienie: - rzeczywiste koszty wizyty pacjenta w trybie jednodniowym w minimalnym stopniu zależą od czasu spędzonego w oddziale. Każdy pacjent przyjmowany do oddziału wymaga oceny lekarskiej, wykonania badań diagnostycznych w tym laboratoryjnych, opieki pielęgniarskiej, wyprodukowania cytostatyków przez aptekę szpitalną, do tego dochodzi koszt leków /cytostatyków/ i leków wspomagających /np. przeciwwymiotnych/ oraz koszt wyrobów medycznych, a więc zaangażowania tych samych zasobów. Przykładowo koszt pobytu pacjenta na podanie leku podawanego w bolusie będzie się różnił od długiego wlewu dożylnego jedynie kosztem zestawu do przetoczeń i płynu infuzyjnego. - wprowadzenie różnicowania czasowego promuje ośrodki gorzej zorganizowane, które nie są w stanie w sposób szybki przyjąć i zbadać pacjenta oraz sprawnie przygotować niezbędne leki. Jeżeli ośrodek zainwestował w sprawną obsługę pacjentów będzie automatycznie skazywany na niższą zapłatę za wizytę lub wymusi na tych ośrodkach rezygnację z tych inwestycji – będzie to naturalna decyzja zmniejszy koszty i zwiększy paradoksalnie przychody. - obniżenie wyceny za podania do 6h spowoduje tendencję kierowania pacjentów na oddział stacjonarny lub wydłużania pobytu pacjenta w trybie jednodniowym w celu uzyskania pełnej stawki za świadczenie. - zaproponowana stawka za hospitalizację do 6h jest zbyt niska. W chwili obecnej w Polsce i na świecie obserwowany jest coraz większy udział hospitalizacji jednodniowych w onkologii klinicznej. Proponowana niska wycena świadczenia spowoduje powrót do hospitalizacji w trybie stacjonarnym. - różnicowanie płatności w zależności od długości pobytu stanowi kolejną komplikację systemu rozliczeniowego, której dodatkowe koszty poniesie bezpośrednio świadczeniodawca. - w niektórych sytuacjach świadczeniodawca nie ma wpływu na czas pobytu pacjenta, np. w przypadku konieczności prowadzenia kilkugodzinnego wlewu leku lub konieczności prowadzenia obserwacji po jego podaniu. Pacjent wymagający np. 3-godzinnej obserwacji po podaniu leku nie wymaga większego nakładu kosztów po stronie świadczeniodawcy niż pacjent, który może udać się do domu bezpośrednio po zakończeniu wlewu leków. - aby zachować rentowność funkcjonowania oddziałów dziennych pojawi się konieczność redukcji etatów najprawdopodobniej pielęgniarskich, co przeniesie się na jakość i szybkość obsługi pacjentów. str. 67 Wnioskuję o przeniesienie czynności związanych z podaniem cytostatyku w formie doustnej z nowo projektowanego produktu "5.08.05.0000173 - Podstawowa porada ambulatoryjna dotycząca chemioterapii" do nowo projektowanego produktu "5.08.05.0000172 - Kompleksowa porada ambulatoryjna dotycząca chemioterapii." Uzasadnienie: Każde podanie lub wydanie leku cytotoksycznego wiąże się z koniecznością przeprowadzenia u pacjenta przynajmniej wizyty lekarskiej oraz wykonania niezbędnych badań diagnostycznych, w tym laboratoryjnych. Zakres tych badań istotnie różni się w przypadku pacjentów otrzymujących leczenie, a pacjentami w kontroli. Podanie leku w formie doustnej wymaga też udzielenia pacjentowi porady, oceny skuteczności leczenia, weryfikacji działań niepożądanych, instruktażu w zakresie dawkowania, przygotowania dawki leku w aptece szpitalnej i jego wydanie wraz z pełną dokumentacją procesu. Do obsługi pacjenta otrzymującego leczenie doustne zaangażowany jest dokładnie ten sam zespół osób co w przypadku podania parenteralnego, podobna jest ilość wykonywanych czynności. Jedyną różnicę stanowi koszt wyrobów medycznych używanych do podania leków w formie parenteralnej (zestaw do przetoczeń, płyn infuzyjny). |
|
3. |
Urszula Szybowicz |
W Raporcie autorzy nie dokonali jakiejkolwiek oceny merytorycznej scenariusza „zakwaterowania do chemioterapii”. Wprowadzenie takiego wariantu świadczenia hospitalizacji do chemioterapii było w przeszłości efektem urzędniczego błędu popełnionego w momencie wprowadzania „zakwaterowania do radioterapii”. Realizacja pobytów do chemioterapii realizowanych w scenariuszu „zakwaterowanie” wymaga raczej usunięcia z „koszyka świadczeń gwarantowanych” i taka rekomendacja powinna być jednym z efektów obecnego Raportu Autorzy nie uzasadnili niczym koncepcji, aby to właśnie 6 a nie 4 lub 12 godzin miało być progiem różnicującym koszty. Tworzenie odrębnych produktów poniżej 6 i powyżej 6 godzin rodzi wiele poważnych, negatywnych skutków: Analiza struktury kosztów hospitalizacji do chemioterapii potraktowana została bardzo pobieżnie. Ograniczenie się do wyliczenia pozycji kosztowych „potencjalnie analizowanych” nie wskazuje na rzetelność autorów. Świadczy o tym brak jakichkolwiek śladów uwzględnienia lub choćby tylko zauważenia ogromnie ważnych i kosztowo znaczących pozycji - szczegóły w załączniku. Proponowane zmiany wyceny hospitalizacji jednodniowych do chemioterapii należy uznać za błędne, oparte o nierzetelne analizy z pominięciem istotnych elementów. Ewentualne zwiększenie wyceny hospitalizacji jednodniowych powinno się odbyć bez wprowadzania nieuzasadnionego warunku czasu pobytu pacjenta powyżej 6 godzin. W Raporcie autorzy nie dokonali jakiejkolwiek oceny merytorycznej scenariusza „zakwaterowania do chemioterapii”. Wprowadzenie takiego wariantu świadczenia hospitalizacji do chemioterapii było w przeszłości efektem urzędniczego błędu popełnionego w momencie wprowadzania „zakwaterowania do radioterapii”. Umieszczenie pacjenta wymagającego wielodniowego schematu chemioterapii w hotelu nawet z zastrzeżeniem zapewnienia mu, możliwego w takim miejscu, nadzoru medycznego przez świadczeniodawcę jest absurdalnym pomysłem narażającym zarówno pacjenta jak i personel podmiotu leczniczego na liczne ryzyka zdrowotne i formalno-prawne w sytuacji wystąpienia działań niepożądanych terapii lub nagłego pogorszenia stanu ogólnego pacjenta wymagającego pilnej interwencji. Realizacja pobytów do chemioterapii realizowanych w scenariuszu „zakwaterowanie” wymaga raczej usunięcia z „koszyka świadczeń gwarantowanych” i taka rekomendacja powinna być jednym z efektów obecnego Raportu. • Szkodliwym jest pomysł stworzenia nowych zasad refundacji hospitalizacji jednodniowych w celu zastosowania chemioterapii. Nazywanie pobytów dziennych hospitalizacjami jest generalnie złym pomysłem ponieważ stawia Polskę w złym świetle przy globalnych porównaniach trybu i zasad leczenia onkologicznego w stosunku do krajów Zachodniej Europy czy USA. „Daily Chemo” to w nowoczesnych systemach leczenie ambulatoryjnej a w Polsce szpitalne. Oczywiście terminologia nie jest kluczowa, ale ten raport mógłby być początkiem rzetelnej dyskusji w tej sprawie. Niepodważalnie bez względu na nazewnictwo głównym i najważniejszym aspektem jest prawidłowa i rzetelna wycena świadczeń – ustawowy obowiązek AOTMiT. • Pomysł tworzenia odrębnych produktów rozliczeniowych dla jednodniowych pobytów do 6 godzin oraz powyżej 6 godzin jest pozbawione sensu i kłóci się z podstawową, obowiązującą obecnie definicją hospitalizacji jednodniowej – czyli takiej, gdy intencją w chwili przyjęcia pacjenta jest wypis ze szpitala przed upływem 24 godzin (a więc nie koniecznie tego samego dnia). Autorzy nie uzasadnili niczym koncepcji, aby to właśnie 6 a nie 4 lub 12 godzin miało być progiem różnicującym koszty. Tworzenie odrębnych produktów poniżej 6 i powyżej 6 godzin rodzi wiele poważnych, negatywnych skutków: a) Brak danych o godzinie początku i końca takiej hospitalizacji (w obecnym stanie prawnym dot. komunikatów XML – ŚWIAD) uniemożliwia jakąkolwiek weryfikację prawidłowości stosowania poszczególnych produktów rozliczeniowych. b) Weryfikacja prawidłowość rozliczeń wymusi prowadzenie setek a może i tysięcy czynności sprawdzających w siedzibie podmiotu wykonywanych przez Korpus Kontrolny NFZ. c) Pacjenci będą przetrzymywani w placówce, aby pobyt wydłużył się ponad 6 godzin w celu uzyskania większej refundacji. Przy konieczności pobrania krwi do badań laboratoryjnych przed zastosowaniem chemioterapii, nieznanym czasie oczekiwania na wyniki opracowane w laboratorium, potrzebie weryfikacji wyników badań przez lekarza i podjęcia decyzji o podaniu planowanej terapii, wystawieniu zlecenia lekarskiego na chemioterapię, czasie oczekiwania na przygotowanie wlewu lub iniekcji leku przez farmaceutów w Pracowni Leku Cytostatycznego na terenie Apteki Szpitalnej, czasie niezbędnym na nawodnienie, podanie premedykacji, przetoczenie leku zgodnie z CHPL tych produktów leczniczych oraz obserwację niezbędną po zakończeniu wlewu/iniekcji kontrolerzy nie będą dysponowali praktycznie żadnymi kompetencjami i możliwościami zakwestionowania długości pobytu. • Analiza struktury kosztów hospitalizacji do chemioterapii potraktowana została bardzo pobieżnie. Ograniczenie się do wyliczenia pozycji kosztowych „potencjalnie analizowanych” nie wskazuje na rzetelność autorów. Świadczy o tym brak jakichkolwiek śladów uwzględnienia lub choćby tylko zauważenia ogromnie ważnych i kosztowo znaczących pozycji jakimi są : a) Koszty prowadzenia Pracowni Leku Cytostatycznego w ramach Apteki Szpitalnej, w której indywidualne dawki leku zgodnie z CHPL i Farmakopeą przygotowywane są przez magistrów farmacji w warunkach zgodnych z zapisami Prawa Farmaceutycznego. Takie wymagania generują ogromne wydatki na wynagrodzenia personelu, który na jednej zmianie musi się wielokrotnie rotować w trakcie pracy z toksycznymi substancjami, środki ochrony osobistej personelu (utylizowane przy każdym opuszczaniu pomieszczeń w których mieszane są leki), specjalistyczny sprzęt jednorazowy (dużo droższy niż powszechnie stosowane materiały niezbędne do przygotowania i podawania leków), stworzenie i konserwację infrastruktury Pracowni Leku Cytostatycznego (pomieszczenia o odpowiedniej klasie czystości powietrza, kaskada ciśnień, loże laminarne, wymieniane regularnie filtry HEPA, sprzątanie i utylizacja odpadów – dużo droższa niż w przypadku zwykłych odpadów medycznych). b) Koszty strat technologicznych niewykorzystanych resztek leków z opakowań zbiorczych (w przypadku leków stosowanych zgodnie z CHPL w dawkach przeliczanych na kg masy ciała lub powierzchnię ciała w m2) sięgające w przypadku wielu podmiotów leczniczych setek tysięcy a nawet milionów złotych strat rocznie. c) Koszty kredytowania przez podmiot leczniczy kosztów zakupu zastosowanych leków refundowanych w ramach chemioterapii – praktycznie wszystkie Oddziały Wojewódzkie NFZ nie dokonują zapłaty za substancje czynne na bieżąco z uwagi na trwające od wielu lat systemowe niedoszacowanie miesięcznych limitów w umowach oraz notoryczne nieprzestrzeganie przez Dyrektorów OW NFZ zapisów Zarządzeń Prezesa NFZ dot. chemioterapii, które nakładają obowiązek dostosowywania wartości umowy do faktycznego poziomu jej realizacji po każdym kwartale na wniosek świadczeniodawcy. Wnioski takie są regularnie odrzucane lub odkładane do realizacji w nieznanym czasie z uzasadnieniem braku środków finansowych dostępnych w planie OW NFZ lub przekroczeniem budżetu na refundację leków (maksymalnego procentowego udziału tych kosztów wynikającego z przepisów ustaw). • Proponowane zmiany wyceny hospitalizacji jednodniowych do chemioterapii należy uznać za błędne, oparte o nierzetelne analizy z pominięciem istotnych elementów. Ewentualne zwiększenie wyceny hospitalizacji jednodniowych powinno się odbyć bez wprowadzania nieuzasadnionego warunku czasu pobytu pacjenta powyżej 6 godzin. |
|
4. |
Anna Brylicka |
tab.31 Po dokonaniu wnikliwej analizy kosztów osobodni pobytu pacjentów na oddziałach NIO PIB (w tym zakwaterowanie w Hotelu NIO PIB) rekomendujemy zgłoszenie do AOTM wniesienia zmian w pozycjach jak niżej jako pozycje niedoszacowane: Hospitalizacja do brachyterapii (nowy produkt); Hospitalizacja jednodniowa do brachyterapii (nowy produkt); Hospitalizacja do teleradioterapii / terapii protonowej nowotworów zlokalizowanych poza narządem wzroku > 17 r.ż. (5.52.01.0001440); Hospitalizacja hematologiczna u dorosłych/ zakwaterowanie (5.08.05.0000170); Hospitalizacja do chemioradioterapii > 18 r.ż. (5.52.01.0001504) |
|
5. |
Andrzej Mądrala |
1. Raport dotyczący bardzo istotnych aspektów finansowania świadczeń opieki zdrowotnej nie zawiera informacji o tym kto jest jego autorem. 2. W Raporcie autorzy nie dokonali jakiejkolwiek oceny merytorycznej scenariusza „zakwaterowania do chemioterapii”. Wprowadzenie takiego wariantu świadczenia hospitalizacji do chemioterapii było w przeszłości efektem urzędniczego błędu popełnionego w momencie wprowadzania „zakwaterowania do radioterapii”. Umieszczenie pacjenta wymagającego wielodniowego schematu chemioterapii w hotelu nawet z zastrzeżeniem zapewnienia mu, możliwego w takim miejscu, nadzoru medycznego przez świadczeniodawcę jest absurdalnym pomysłem narażającym zarówno pacjenta jak i personel podmiotu leczniczego na liczne ryzyka zdrowotne i formalno-prawne w sytuacji wystąpienia działań niepożądanych terapii lub nagłego pogorszenia stanu ogólnego pacjenta wymagającego pilnej interwencji. Realizacja pobytów do chemioterapii realizowanych w scenariuszu „zakwaterowanie” wymaga raczej usunięcia z „koszyka świadczeń gwarantowanych” i taka rekomendacja powinna być jednym z efektów obecnego Raportu. 3. Bezsensownym a wręcz szkodliwym jest pomysł stworzenia nowych zasad refundacji hospitalizacji jednodniowych w celu zastosowania chemioterapii. Nazywanie pobytów dziennych hospitalizacjami jest generalnie złym pomysłem ponieważ stawia Polskę w złym świetle przy globalnych porównaniach trybu i zasad leczenia onkologicznego w stosunku do krajów Zachodniej Europy czy USA. „Daily Chemo” to w nowoczesnych systemach leczenie ambulatoryjne a w Polsce szpitalne. Oczywiście terminologia nie jest kluczowa ale ten raport mógłby być początkiem rzetelnej dyskusji w tej sprawie. Niepodważalnie bez względu na nazewnictwo głównym i najważniejszym aspektem jest prawidłowa i rzetelna wycena świadczeń – ustawowy obowiązek AOTMiT. W przypadku obecnego raportu trudno niestety o pozytywną ocenę efektów pracy jego autorów. Pomysł tworzenia odrębnych produktów rozliczeniowych dla jednodniowych pobytów do 6 godzin oraz powyżej 6 godzin jest pozbawione sensu i kłóci się z podstawową, obowiązującą obecnie definicją hospitalizacji jednodniowej – czyli takiej, gdy intencją w chwili przyjęcia pacjenta jest wypis ze szpitala przed upływem 24 godzin (a więc nie koniecznie tego samego dnia). Autorzy nie uzasadnili niczym koncepcji, aby to właśnie 6 a nie 4 lub 12 godzin miało być progiem różnicującym koszty. Tworzenie odrębnych produktów poniżej 6 i powyżej 6 godzin rodzi wiele poważnych, negatywnych skutków: a) Brak danych o godzinie początku i końca takiej hospitalizacji (w obecnym stanie prawnym dot. komunikatów XML – ŚWIAD) uniemożliwia jakąkolwiek weryfikację prawidłowości stosowania poszczególnych produktów rozliczeniowych. b) Weryfikacja prawidłowość rozliczeń wymusi prowadzenie setek a może i tysięcy czynności sprawdzających w siedzibie podmiotu wykonywanych przez Korpus Kontrolny NFZ. c) Pacjenci będą przetrzymywani w placówce aby pobyt wydłużył się ponad 6 godzin w celu uzyskania większej refundacji. Przy konieczności pobrania krwi do badań laboratoryjnych przed zastosowaniem chemioterapii, nieznanym czasie oczekiwania na wyniki opracowane w laboratorium, potrzebie weryfikacji wyników badań przez lekarza i podjęcia decyzji o podaniu planowanej terapii, wystawieniu zlecenia lekarskiego na chemioterapię, czasie oczekiwania na przygotowanie wlewu lub iniekcji leku przez farmaceutów w Pracowni Leku Cytostatycznego na terenie Apteki Szpitalnej, czasie niezbędnym na nawodnienie, podanie premedykacji, przetoczenie leku zgodnie z CHPL tych produktów leczniczych oraz obserwację niezbędną po zakończeniu wlewu/iniekcji kontrolerzy nie będą dysponowali praktycznie żadnymi kompetencjami i możliwościami zakwestionowania długości pobytu. 4. Analiza struktury kosztów hospitalizacji do chemioterapii potraktowana została bardzo pobieżnie. Ograniczenie się do wyliczenia pozycji kosztowych „potencjalnie analizowanych” nie wskazuje na rzetelność autorów. Świadczy o tym brak jakichkolwiek śladów uwzględnienia lub choćby tylko zauważenia ogromnie ważnych i kosztowo znaczących pozycji jakimi są : a) Koszty prowadzenia Pracowni Leku Cytostatycznego w ramach Apteki Szpitalnej, w której indywidualne dawki leku zgodnie z CHPL i Farmakopeą przygotowywane są przez magistrów farmacji w warunkach zgodnych z zapisami Prawa Farmaceutycznego. Takie wymagania generują ogromne wydatki na wynagrodzenia personelu, który na jednej zmianie musi się wielokrotnie rotować w trakcie pracy z toksycznymi substancjami, środki ochrony osobistej personelu (utylizowane przy każdym opuszczaniu pomieszczeń w których mieszane są leki), specjalistyczny sprzęt jednorazowy (dużo droższy niż powszechnie stosowane materiały niezbędne do przygotowania i podawania leków), stworzenie i konserwację infrastruktury Pracowni Leku Cytostatycznego (pomieszczenia o odpowiedniej klasie czystości powietrza, kaskada ciśnień, loże laminarne, wymieniane regularnie filtry HEPA, sprzątanie i utylizacja odpadów – dużo droższa niż w przypadku zwykłych odpadów medycznych). b) Koszty strat technologicznych niewykorzystanych resztek leków z opakowań zbiorczych (w przypadku leków stosowanych zgodnie z CHPL w dawkach przeliczanych na kg masy ciała lub powierzchnię ciała w m2) sięgające w przypadku wielu podmiotów leczniczych setek tysięcy a nawet milionów złotych strat rocznie. c) Koszty kredytowania przez podmiot leczniczy kosztów zakupu zastosowanych leków refundowanych w ramach chemioterapii – praktycznie wszystkie Oddziały Wojewódzkie NFZ nie dokonują zapłaty za substancje czynne na bieżąco z uwagi na trwające od wielu lat systemowe niedoszacowanie miesięcznych limitów w umowach oraz notoryczne nieprzestrzeganie przez Dyrektorów OW NFZ zapisów Zarządzeń Prezesa NFZ dot. chemioterapii, które nakładają obowiązek dostosowywania wartości umowy do faktycznego poziomu jej realizacji po każdym kwartale na wniosek świadczeniodawcy. Wnioski takie są regularnie odrzucane lub odkładane do realizacji w nieznanym czasie z uzasadnieniem braku środków finansowych dostępnych w planie OW NFZ lub przekroczeniem budżetu na refundację leków (maksymalnego procentowego udziału tych kosztów wynikającego z przepisów ustaw). 5. Proponowane zmiany wyceny hospitalizacji jednodniowych do chemioterapii należy uznać za błędne, oparte o nierzetelne analizy z pominięciem istotnych elementów. Ewentualne zwiększenie wyceny hospitalizacji jednodniowych powinno się odbyć bez wprowadzania nieuzasadnionego warunku czasu pobytu pacjenta powyżej 6 godzin. |
|
6. |
Robert Zawadzki |
1. Raport dotyczący bardzo istotnych aspektów finansowania świadczeń opieki zdrowotnej nie zawiera informacji o tym kto jest jego autorem. 2. W Raporcie autorzy nie dokonali jakiejkolwiek oceny merytorycznej scenariusza „zakwaterowania do chemioterapii”. Wprowadzenie takiego wariantu świadczenia hospitalizacji do chemioterapii było w przeszłości efektem urzędniczego błędu popełnionego w momencie wprowadzania „zakwaterowania do radioterapii”. Umieszczenie pacjenta wymagającego wielodniowego schematu chemioterapii w hotelu nawet z zastrzeżeniem zapewnienia mu, możliwego w takim miejscu, nadzoru medycznego przez świadczeniodawcę jest absurdalnym pomysłem narażającym zarówno pacjenta jak i personel podmiotu leczniczego na liczne ryzyka zdrowotne i formalno-prawne w sytuacji wystąpienia działań niepożądanych terapii lub nagłego pogorszenia stanu ogólnego pacjenta wymagającego pilnej interwencji. Realizacja pobytów do chemioterapii realizowanych w scenariuszu „zakwaterowanie” wymaga raczej usunięcia z „koszyka świadczeń gwarantowanych” i taka rekomendacja powinna być jednym z efektów obecnego Raportu. 3. Bezsensownym a wręcz szkodliwym jest pomysł stworzenia nowych zasad refundacji hospitalizacji jednodniowych w celu zastosowania chemioterapii. Nazywanie pobytów dziennych hospitalizacjami jest generalnie złym pomysłem ponieważ stawia Polskę w złym świetle przy globalnych porównaniach trybu i zasad leczenia onkologicznego w stosunku do krajów Zachodniej Europy czy USA. „Daily Chemo” to w nowoczesnych systemach leczenie ambulatoryjne a w Polsce szpitalne. Oczywiście terminologia nie jest kluczowa ale ten raport mógłby być początkiem rzetelnej dyskusji w tej sprawie. Niepodważalnie bez względu na nazewnictwo głównym i najważniejszym aspektem jest prawidłowa i rzetelna wycena świadczeń – ustawowy obowiązek AOTMiT. W przypadku obecnego raportu trudno niestety o pozytywną ocenę efektów pracy jego autorów. Pomysł tworzenia odrębnych produktów rozliczeniowych dla jednodniowych pobytów do 6 godzin oraz powyżej 6 godzin jest pozbawione sensu i kłóci się z podstawową, obowiązującą obecnie definicją hospitalizacji jednodniowej – czyli takiej, gdy intencją w chwili przyjęcia pacjenta jest wypis ze szpitala przed upływem 24 godzin (a więc nie koniecznie tego samego dnia). Autorzy nie uzasadnili niczym koncepcji, aby to właśnie 6 a nie 4 lub 12 godzin miało być progiem różnicującym koszty. Tworzenie odrębnych produktów poniżej 6 i powyżej 6 godzin rodzi wiele poważnych, negatywnych skutków: a) Brak danych o godzinie początku i końca takiej hospitalizacji (w obecnym stanie prawnym dot. komunikatów XML – ŚWIAD) uniemożliwia jakąkolwiek weryfikację prawidłowości stosowania poszczególnych produktów rozliczeniowych. b) Weryfikacja prawidłowość rozliczeń wymusi prowadzenie setek a może i tysięcy czynności sprawdzających w siedzibie podmiotu wykonywanych przez Korpus Kontrolny NFZ. c) Pacjenci będą przetrzymywani w placówce aby pobyt wydłużył się ponad 6 godzin w celu uzyskania większej refundacji. Przy konieczności pobrania krwi do badań laboratoryjnych przed zastosowaniem chemioterapii, nieznanym czasie oczekiwania na wyniki opracowane w laboratorium, potrzebie weryfikacji wyników badań przez lekarza i podjęcia decyzji o podaniu planowanej terapii, wystawieniu zlecenia lekarskiego na chemioterapię, czasie oczekiwania na przygotowanie wlewu lub iniekcji leku przez farmaceutów w Pracowni Leku Cytostatycznego na terenie Apteki Szpitalnej, czasie niezbędnym na nawodnienie, podanie premedykacji, przetoczenie leku zgodnie z CHPL tych produktów leczniczych oraz obserwację niezbędną po zakończeniu wlewu/iniekcji kontrolerzy nie będą dysponowali praktycznie żadnymi kompetencjami i możliwościami zakwestionowania długości pobytu. 4. Analiza struktury kosztów hospitalizacji do chemioterapii potraktowana została bardzo pobieżnie. Ograniczenie się do wyliczenia pozycji kosztowych „potencjalnie analizowanych” nie wskazuje na rzetelność autorów. Świadczy o tym brak jakichkolwiek śladów uwzględnienia lub choćby tylko zauważenia ogromnie ważnych i kosztowo znaczących pozycji jakimi są : a) Koszty prowadzenia Pracowni Leku Cytostatycznego w ramach Apteki Szpitalnej, w której indywidualne dawki leku zgodnie z CHPL i Farmakopeą przygotowywane są przez magistrów farmacji w warunkach zgodnych z zapisami Prawa Farmaceutycznego. Takie wymagania generują ogromne wydatki na wynagrodzenia personelu, który na jednej zmianie musi się wielokrotnie rotować w trakcie pracy z toksycznymi substancjami, środki ochrony osobistej personelu (utylizowane przy każdym opuszczaniu pomieszczeń w których mieszane są leki), specjalistyczny sprzęt jednorazowy (dużo droższy niż powszechnie stosowane materiały niezbędne do przygotowania i podawania leków), stworzenie i konserwację infrastruktury Pracowni Leku Cytostatycznego (pomieszczenia o odpowiedniej klasie czystości powietrza, kaskada ciśnień, loże laminarne, wymieniane regularnie filtry HEPA, sprzątanie i utylizacja odpadów – dużo droższa niż w przypadku zwykłych odpadów medycznych). b) Koszty strat technologicznych niewykorzystanych resztek leków z opakowań zbiorczych (w przypadku leków stosowanych zgodnie z CHPL w dawkach przeliczanych na kg masy ciała lub powierzchnię ciała w m2) sięgające w przypadku wielu podmiotów leczniczych setek tysięcy a nawet milionów złotych strat rocznie. c) Koszty kredytowania przez podmiot leczniczy kosztów zakupu zastosowanych leków refundowanych w ramach chemioterapii – praktycznie wszystkie Oddziały Wojewódzkie NFZ nie dokonują zapłaty za substancje czynne na bieżąco z uwagi na trwające od wielu lat systemowe niedoszacowanie miesięcznych limitów w umowach oraz notoryczne nieprzestrzeganie przez Dyrektorów OW NFZ zapisów Zarządzeń Prezesa NFZ dot. chemioterapii, które nakładają obowiązek dostosowywania wartości umowy do faktycznego poziomu jej realizacji po każdym kwartale na wniosek świadczeniodawcy. Wnioski takie są regularnie odrzucane lub odkładane do realizacji w nieznanym czasie z uzasadnieniem braku środków finansowych dostępnych w planie OW NFZ lub przekroczeniem budżetu na refundację leków (maksymalnego procentowego udziału tych kosztów wynikającego z przepisów ustaw). 5. Proponowane zmiany wyceny hospitalizacji jednodniowych do chemioterapii należy uznać za błędne, oparte o nierzetelne analizy z pominięciem istotnych elementów. Ewentualne zwiększenie wyceny hospitalizacji jednodniowych powinno się odbyć bez wprowadzania nieuzasadnionego warunku czasu pobytu pacjenta powyżej 6 godzin. |
- Szczegóły
Na podstawie art. 31lb ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1373 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji został opublikowany raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń z zakresu leczenia szpitalnego:
· Świadczenia gwarantowane obejmujące chirurgię noworodka identyfikowane produktami rozliczeniowymi: PZN01–PZN04
Świadczenia będące przedmiotem raportu stanowią niezwykle istotny element koszyka świadczeń gwarantowanych, gdyż dotyczą najmłodszych pacjentów w stanach bezpośredniego zagrożenia utraty zdrowia i życia. Chirurgia noworodka jest dziedziną medyczną, której domeną są wady rozwojowe różnych układów organizmu ludzkiego, które występują u ponad 2% żywo urodzonych noworodków, stanowiąc jedną z podstawowych przyczyn ich śmiertelności i zachorowalności. Wady te często wymagają rozległych operacji już w pierwszych godzinach po urodzeniu i zastosowania nowoczesnych technik małoinwazyjnych.
Proponowane projekty taryf świadczeń obejmujących chirurgię noworodka opierają się o wyniki analizy kosztów na podstawie danych od reprezentatywnej grupy świadczeniodawców realizujących 24%-51% wszystkich analizowanych świadczeń. W analizach uwzględniono przesunięcia na liście procedur zaproponowane przez ekspertów klinicznych, a także koszty gotowości, z uwagi na stosunkowo dużą liczbę przypadków nagłych. Ponadto wychodząc z założenia, że opieka nad noworodkiem chirurgicznym jest bardziej wymagająca niż nad pozostałymi pacjentami pediatrycznymi w oddziale chirurgicznym, w proponowanych projektach taryf koszty stałe świadczeń powiększono o 30%.
Przy neutralnym wpływie na budżet płatnika publicznego dokonano weryfikacji wycen, a przede wszystkich wzajemnych relacji między świadczeniami. Przeniesienie procedur między grupami PZN01, PZN02 i PZN03 oraz dostosowanie wyceny taryfikowanych świadczeń do realnych kosztów ponoszonych przez świadczeniodawców pozwoli na zapewnienie wysokiego standardu udzielania świadczeń w sytuacji rosnących kosztów wynikających ze wzrostu płac wysoko wyspecjalizowanego personelu medycznego, cen leków i wyrobów medycznych.
W efekcie przeprowadzonych działań przygotowano projekty taryf, które są wyższe od aktualnej wyceny NFZ w przypadku trzech grup: o 28% dla grupy PZN01, o 42% dla PZN02 oraz o 50% dla grupy PZN04. Natomiast w przypadku grupy PZN03 projekt taryfy jest niższy od aktualnej wyceny NFZ o 0,4%, co wiąże się ze spadkiem czasu trwania hospitalizacji w tej grupie w ostatnich latach do ok. 2 dni.
Kolejnym krokiem powinno być rozpoczęcie sprawozdawania do NFZ danych dotyczących masy urodzeniowej oraz wieku skorygowanego dziecka, które umożliwią inną konstrukcję produktów rozliczeniowych, z powodzeniem funkcjonujących w zagranicznych systemach DRG, a lepiej odzwierciedlających zróżnicowanie opieki i ponoszonych na nią kosztów.
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 6 lipca 2020 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Rada do spraw Taryfikacji, przed określeniem taryfy świadczeń przez Prezesa Agencji, wyda stanowisko na podstawie art. 31lb ust. 2 ustawy o świadczeniach.
- Szczegóły
Komunikat
2024.01.12 Raport i projekty taryf świadczeń gwarantowanych obejmujących leczenie chorób zakaźnych i alergii
Na podstawie art. 31lb ust. 3 pkt. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2561 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji został opublikowany raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń z zakresu leczenia szpitalnego:
Świadczenia gwarantowane obejmujące leczenie chorób zakaźnych i alergii (JGP: S51, S52, S55E, S55F, S56, S57, S60 oraz S33).
Przedmiotem raportu są świadczenia szpitalne dotyczące leczenia chorób zakaźnych (wirusowych i niewirusowych, w tym ciężkich – posocznic, a także leczenie HIV i AIDS) oraz diagnozowania i leczenia alergii, w tym odczulania.
Proponowane projekty taryf opierają się o wyniki przeprowadzonej analizy kosztów, a ich zmianę względem aktualnych wycen obliczono w oparciu o obowiązującą cenę jednostki sprawozdawczej ryczałtu systemu podstawowego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej, tj., 1,72 zł/punkt. Przeprowadzone analizy wskazują, że dla części z taryfikowanych grup JGP obecny poziom refundacji nie pokrywa ponoszonych kosztów. W przypadku 5 grup JGP projekt taryfy jest wyższy aniżeli aktualna wycena, a różnica wynosi od 26% do 169 %. W pozostałych grupach JGP obecna taryfa jest wyższa aniżeli wynik analizy kosztów, a różnica wynosi od - 38% do - 75%.
Wprowadzenie w życie proponowanych taryf świadczeń będzie wiązało się z dodatkowymi nakładami finansowymi po stronie NFZ w wysokości 30,99 mln PLN w skali 12 miesięcy, co odpowiada 6% zwiększeniu wydatków w obszarze analizowanych świadczeń w stosunku do roku 2023 przyjmując cenę punktu obowiązującą od 1 lipca 2023 r oraz zakładając realizację świadczeń na poziomie roku 2022.
Dostosowanie wyceny taryfikowanych świadczeń do realnych kosztów ponoszonych przez świadczeniodawców powinno przełożyć się na zwiększenie dostępności świadczeniobiorców do przedmiotowych świadczeń.
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 19 stycznia 2024 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
O ile nie został użyty podpis elektroniczny, uwagi, poza przesłaniem drogą elektroniczną należy, wraz z wypełnionym i własnoręcznie podpisanym Oświadczeniem o powiązaniach branżowych, złożyć w siedzibie Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji, ul. Przeskok 2, 00-032 Warszawa, bądź przesłać przesyłką kurierską lub pocztową na adres siedziby Agencji.
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Pobierz raport
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane analizie w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Rada do spraw Taryfikacji wyda stanowisko na podstawie art. 31lb ust. 2 ustawy o świadczeniach, a następnie Prezes Agencji określi taryfy świadczeń w formie obwieszczenia.
- Szczegóły
Komunikat
Świadczenia gwarantowane obejmujące program profilaktyki chorób odtytoniowych, w tym przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP)
Na podstawie art. 31lb ust. 3 pkt. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2022 r., poz. 2561), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji został opublikowany raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń gwarantowanych w rodzaju programy zdrowotne w zakresie
Program profilaktyki chorób odtytoniowych, w tym przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP)
Przedmiotem raportu są świadczenia związane z poradnictwem antynikotynowym oraz profilaktyką chorób odtytoniowych. Palenie tytoniu jest jednym z istotniejszych czynników wpływających na zdrowie człowieka. Oddziałuje negatywnie na wszystkie narządy człowieka. Jest przyczyną szeregu nieuleczalnych chorób. Może powodować przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP), rozedmę, astmę, zwiększa także ryzyko zachorowania na choroby układu sercowo naczyniowego. Palenie tytoniu może być także przyczyną nowotworów złośliwych, tj. raka płuca, raka krtani, raka pęcherza czy raka żołądka. Szacuje się, że palenie tytoniu odpowiada za około 20 do 25% przypadków nowotworów złośliwych na świecie.
Zaprzestanie palenia przynosi korzyści w każdym wieku i niezależnie od chorób współistniejących.
Oceniany program realizowany jest w 2 etapach – podstawowym i specjalistycznym. W etapie podstawowym obejmuje on poradnictwo antynikotynowe oraz diagnostykę i profilaktykę POChP, natomiast w specjalistycznym – poradnictwo, kwalifikację do farmakoterapii i psychoterapii oraz ich realizację.
W ostatnich latach realizacja świadczeń w programie systematycznie spadała osiągając w 2021 r. najniższy poziom w ostatnich latach, prawie 4,5x niższy niż w 2018 r. Jedną ze wskazywanych przyczyn był nieadekwatny poziom finansowania.
Po przeprowadzeniu analiz proponuje się taryfy świadczeń w programie profilaktyki chorób odtytoniowych (w tym POCHP) oparte o wycenę podobnych świadczeń realizowanych w rodzaju Opieka psychiatryczna i leczenie uzależnień w ramach zakresu Świadczenia antynikotynowe. Oznacza to wzrost od 40 do 285%.
Wprowadzenie w życie proponowanych taryf będzie wiązało się ze zwiększeniem nakładów na przedmiotowe świadczenia o 295 tys. zł (69%) przy założeniu realizacji z 2018 r. (najwyższa realizacja w ostatnich 5 latach).
Wprowadzenie nowych taryf opartych o tożsame produkty funkcjonujące w systemie w ramach świadczeń antynikotynowych pozwoli na zachowanie spójności i ujednolicenie wycen produktów dla świadczeń gwarantowanych oraz powinno stanowić zachętę do realizacji programu przez świadczeniodawców.
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 23 grudnia 2022 r. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Pobierz raport
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Rada do spraw Taryfikacji, przed określeniem taryfy świadczeń przez Prezesa Agencji, wyda stanowisko na podstawie art. 31lb ust. 2 ustawy o świadczeniach.
- Szczegóły
Komunikat
Świadczenia gwarantowane obejmujące leczenie chorób wewnętrznych
Na podstawie art. 31lb ust. 3 pkt. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1285 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji został opublikowany raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń z zakresu leczenia szpitalnego:
Świadczenia gwarantowane obejmujące leczenie chorób wewnętrznych
Przedmiotem raportu są świadczenia związane z rozpoznawaniem i leczeniem chorób narządów wewnętrznych, diagnostyką, profilaktyką oraz ogólną kontrolą stanu zdrowia. Interna jest dziedziną medycyny, która styka się z wieloma innymi specjalistycznymi obszarami: kardiologią, urologią, gastroenterologią, pulmonologią i in.
Z uwagi na równolegle toczące się procesy taryfikacyjne, przedmiotowy raport objął 35 grup świadczeń (JGP) spośród 155, które identyfikowane są z interną. Wybrane grupy stanowią 49% wartości świadczeń zrealizowanych w ramach zakresu choroby wewnętrzne w 2021 roku, a ich głównymi realizatorami są szpitale gminne i powiatowe. Po zakończeniu wszystkich projektów, które były realizowane w ostatnim okresie lub są procedowane obecnie przez AOTMiT, staryfikowane zostaną142 grupy odpowiadające 98,9% wartości świadczeń z obszaru chorób wewnętrznych.
Proponowane projekty taryf opierają się o wyniki analizy kosztów, a ich zmianę względem obowiązujących wycen obliczono w oparciu o obowiązującą cenę za punkt w sieci PSZ, tj., 1,62 zł/punkt. Przeprowadzone analizy wskazują, że dla większości z taryfikowanych grup JGP obecna refundacja nie pokrywa ponoszonych kosztów. W przypadku 22 grup JGP projekt taryfy jest wyższy aniżeli aktualna wycena; różnica wynosi od 2% do 459 %. W przypadku 11 grup JGP obecna taryfa jest wyższa aniżeli wynik analizy kosztów; różnica wynosi od - 6% do - 53%.
Wprowadzenie w życie proponowanej taryfy świadczeń będzie wiązało się ze zwiększeniem nakładów na internę w wysokości 720,3 mln zł (27%) w stosunku do 2022 r., przy założeniu udzielania świadczeń w stałej liczbie jak na poziomie 2021 r. Przy uwzględnieniu współczynników korygujących dla świadczeń, które obowiązują od października dla 21 grup (z JGP objętych projektem) szacowany wzrost nakładów wynosi 665 mln zł.
Dostosowanie wyceny taryfikowanych świadczeń do rzeczywistych kosztów ponoszonych przez świadczeniodawców pozwoli na zapewnienie wyższego standardu udzielania świadczeń poprzez urealnienie wysokości ich refundacji przez płatnika, a także usprawni dostęp do nich w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej.
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 14 listopada 2022 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Pobierz raport
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Rada do spraw Taryfikacji, przed określeniem taryfy świadczeń przez Prezesa Agencji, wyda stanowisko na podstawie art. 31lb ust. 2 ustawy o świadczeniach.
- Szczegóły
Komunikat
Świadczenia gwarantowane psychiatryczne realizowane w warunkach stacjonarnych dla dzieci i młodzieży poza poziomami referencyjnymi oraz świadczenia udzielane osobom z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi – konsultacje zewnętrzne raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń
Na podstawie art. 31lb ust. 3 pkt. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1398 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji został opublikowany raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień:
Świadczenia gwarantowane psychiatryczne realizowane w warunkach stacjonarnych dla dzieci i młodzieży poza poziomami referencyjnymi oraz świadczenia udzielane osobom z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi
Przedmiotem raportu są:
- świadczenia dotyczące leczenia zaburzeń nerwicowych dla dzieci i młodzieży,
- świadczenia psychiatrii sądowej w warunkach wzmocnionego zabezpieczenia dla nieletnich,
- świadczenia opiekuńczo-lecznicze i pielęgnacyjno-opiekuńcze psychiatryczne dla dzieci i młodzieży,
- świadczenia związane z diagnozą i terapią osób z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi.
W 2020 roku rozpoczęto wdrażanie reformy, której celem jest stworzenie ogólnokrajowego, kompleksowego systemu zapewniającego wsparcie pacjentom niepełnoletnim doświadczającym zaburzeń psychicznych oraz ich rodzinom opartego na trzech poziomach referencyjnych. W marcu tego roku weszły w życie nowe wyceny świadczeń na I, II i III poziomie referencyjnym. Nowy model ochrony zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży zakłada kontynuację realizacji specjalistycznych świadczeń opieki psychiatrycznej poza poziomami referencyjnymi, konieczne jest więc zapewnienie właściwego poziomu finansowania także tych zakresów świadczeń.
W analizie kosztów wykorzystano dane finansowo-księgowe od podmiotów realizujących przedmiotowe świadczenia. Punktem odniesienia były również taryfy świadczeń realizowanych w ramach poziomów jak i wynagrodzenie personelu ich udzielającego. W przypadku braku danych taryfę pozostawiono na tym samym poziomie lub zrównano z taryfą analogicznego świadczenia realizowanego w ramach poziomów uwzględniając minimalną cenę punktu rozliczeniowego w tych zakresach wynikającą z Rekomendacji Prezesa AOTMiT nr 65/2022 z dnia 13 lipca 2022 r.
Wprowadzenie w życie proponowanych taryf świadczeń będzie wiązało się z dodatkowymi nakładami finansowymi płatnika w tym obszarze w wysokości 36,1 mln zł (wzrost o 37%) w stosunku do 2022 r., zakładając realizację świadczeń na poziomie 2021 roku.
Proponowane zmiany taryf prawdopodobnie pociągną za sobą również zmiany w strukturze udzielanych świadczeń, w kierunku zwiększenia nacisku na świadczenia ambulatoryjne i dzienne.
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 10 listopada 2022 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Rada do spraw Taryfikacji, przed określeniem taryfy świadczeń przez Prezesa Agencji, wyda stanowisko na podstawie art. 31lb ust. 2 ustawy o świadczeniach.
- Szczegóły
Na podstawie art. 31lb ust. 3 pkt. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1285 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji został opublikowany raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń z zakresu opieki ambulatoryjnej:
Świadczenia gwarantowane obejmujące biopsję aspiracyjną i trepanobiopsję szpiku kostnego w AOS.
Przedmiotem raportu są świadczenia gwarantowane identyfikowane produktami rozliczeniowymi Narodowego Funduszu Zdrowia w rodzaju: leczenia szpitalnego określonymi w załączniku 5a do Zarządzenia Prezesa NFZ w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju ambulatoryjna opieka specjalistyczna:
· Z115 41.311 Biopsja aspiracyjna szpiku kostnego (5.31.00.0000115),
· Z116 41.312 Trepanobiopsja szpiku kostnego (5.31.00.0000116)
Biopsja szpiku jest podstawowym badaniem w wielu chorobach układu krwiotwórczego (w tym nowotworowych), pozwalającym na dokonanie oceny rodzaju, ilości i stopnia dojrzałości komórek obecnych w szpiku kostnym oraz określenia struktury utkania szpiku.
W II połowie 2021 roku świadczenia biopsji aspiracyjnej oraz trepanobiopsji szpiku kostnego realizowało w ambulatoryjnej opiece specjalistycznej łącznie 23 świadczeniodawców, którzy sprawozdali 1 500 świadczeń o łącznej wartości 1,1mln PLN.
W celu ustalenia kosztu świadczeń przeprowadzono analizę danych przekazanych przez 17 świadczeniodawców, dotyczących 840 procedur biopsji aspiracyjnej szpiku kostnego oraz 334 procedur trepanobiopsji szpiku.
W porównaniu do pierwotnej wyceny świadczeń z 2021 r., koszty świadczeń wzrosły zarówno w przypadku biopsji aspiracyjnej szpiku kostnego, jak i trepanobiopsji, odpowiednio o 54% i o 18%. Z kolei dla aktualnej ceny punktu (1,54 zł, obowiązującej w ambulatoryjnej opiece specjalistycznej od 1 lipca 2022 r.), wartość punktowa trepanobiopsji jest o 23% wyższa w odniesieniu do zebranych danych kosztowych.
Projekty taryf opierają się o wyniki przeprowadzonej analizy kosztów w przypadku biopsji aspiracyjnej szpiku kostnego, natomiast w odniesieniu do trepanobiopsji proponuje się utrzymanie aktualnej taryfy ze względu na małą liczbę świadczeniodawców wykonujących to badanie i potrzebę wspierania realizacji w ramach ambulatoryjnej opieki specjalistycznej:
· Biopsja aspiracyjna szpiku kostnego – 338 pkt (520,52 zł);
· Trepanobiopsja szpiku kostnego – 1179 pkt (1815,66 zł).
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 13 września 2022 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Rada do spraw Taryfikacji, przed określeniem taryfy świadczeń przez Prezesa Agencji, wyda stanowisko na podstawie art. 31lb ust. 2 ustawy o świadczeniach.
- Szczegóły
Na podstawie art. 31lb ust. 3 pkt. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1285 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji został opublikowany raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń z zakresu leczenia szpitalnego:
Świadczenia gwarantowane obejmujące zabiegi w obrębie kończyn i miednicy (JGP: H31E–H33 oraz H41–H43)
Przedmiotem raportu są świadczenia ortopedyczne: kompleksowe zabiegi w zakresie kończyny dolnej i miednicy, duże i średnie zabiegi w zakresie kończyny dolnej i górnej oraz rekonstrukcja funkcji ręki.
W roku 2019 świadczenia obejmujące średnie, duże i kompleksowe zabiegi na kończynach i miednicy realizowało, na podstawie umów zawartych z NFZ, 529 podmiotów. Świadczeniodawcy zrealizowali 131 474 produktów rozliczeniowych o łącznej wartości ponad 501,3 mln zł. Dane za rok 2020, w związku z pandemią spowodowaną wirusem SARS-CoV-2, nie są miarodajne.
Na potrzeby procesu taryfikacji pozyskano dane od 58 świadczeniodawców, w wolumenie stanowiącym 13% realizacji przedmiotowych świadczeń zrealizowanych w 2019 roku. Ich analiza wykazała, że koszt całkowity czterech świadczeń jest wyższy od aktualnie obowiązujących taryf, a różnica mieści się w przedziale od 0,21% do 180%. Największy wzrost, dla grupy H33 Średnie zabiegi na kończynie dolnej, jest wynikiem istotnego wzrostu długości hospitalizacji po wyłączeniu z niej dominujących dotąd procedur związanych z podaniem czynników wzrostu.
W przypadku trzech świadczeń (kompleksowe zabiegi w zakresie kończyny dolnej i miednicy oraz rekonstrukcja funkcji ręki) skalkulowane średnie koszty okazały się niższe od aktualnie obowiązujących wycen o 1 do 9%. Proponuje się jednak nie obniżanie wycen i pozostawienie ich na obecnym poziomie, z uwagi na fakt, że są to świadczenia o największym stopniu skomplikowania klinicznego, wymagające zaangażowania ze strony najlepiej wyspecjalizowanych operatorów, co wiąże się z koniecznością ponoszenia większych kosztów osobowych.
Wprowadzenie w życie proponowanych taryf, przy niezmienionej liczbie świadczeń, będzie wiązało się ze wzrostem wydatków po stronie płatnika publicznego w wysokości ponad 140 mln zł, co odpowiada 33% zwiększeniu budżetu w obszarze analizowanych świadczeń w stosunku do 2019 r.
Dodatkowo rekomenduje się przeniesienie procedury 78.2482 Resekcja kości stępu do grupy H33 Średnie zabiegi na kończynie dolnej, z uwagi na jednorodność kliniczną i spójność kosztową z pozostałymi procedurami chirurgii stopy. Proponuje się również rezygnację z taryf dla hospitalizacji poniżej 3 dni dla tych JGP, gdzie mediana oraz dominanta są równe bądź niższe od 2 dni, a także ponowne wyznaczenie liczby dni finansowanych grupą z uwagi na to, że od wprowadzenia w życie systemu JGP długości hospitalizacji uległy znacznym zmianom.
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 21 stycznia 2022 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Pobierz raport
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie, także w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Prezes Agencji określi taryfy świadczeń biorąc pod uwagę raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń oraz stanowisko Rady do spraw Taryfikacji.
- Szczegóły
Na podstawie art. 31lb ust. 3 pkt. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1285 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji został opublikowany raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń z zakresu leczenia szpitalnego:
Świadczenia gwarantowane obejmujące patologię noworodka identyfikowane produktami rozliczeniowymi: N20–N25.
Większość problemów terapeutycznych w neonatologii jest następstwem wcześniactwa: ciężkie powikłania oddechowe (zespół zaburzeń oddychania, dysplazja oskrzelowo-płucna), uszkodzenia neurologiczne (encefalopatia niedotleniowo-niedokrwienna), problemy związane ze wzrokiem (retinopatia), drożny przewód tętniczy. Ponadto hospitalizacje noworodków wynikają z wystąpienia u nich zaburzeń oddychania, zakażeń, żółtaczek oraz wad rozwojowych.
Podczas prac dotyczących wyceny analizowanych grup środowisko eksperckie zwróciło uwagę na konieczność dokonania zmian w tym obszarze, przede wszystkim poprzez wydzielenie nowych czy też łączenie istniejących grup świadczeń (wg np. ICD-9 oraz ICD-10) oraz wprowadzenia zmian w kryteriach warunkujących rozliczenie JGP z sekcji N, m.in. ICD-9 i ICD-10 celem ich uzupełnienia o brakujące pozycje lub doszczegółowienia, by bardziej odpowiadały aktualnym wytycznym postępowania klinicznego. Zwrócono uwagę na fakt, że obecnie w praktyce klinicznej do diagnostyki zostały włączone nowe metody, a do leczenia nowe procedury, które nie są ujęte w charakterystyce grup związanych z patologią noworodka (np. diagnostyka genetyczna istotna w chorobach neurologicznych i metabolicznych, diagnostyka onkologiczna we wrodzonych guzach złośliwych, zabiegi okulistyczne zachowujące możliwość widzenia noworodkom skrajnie niedojrzałym przy urodzeniu).
W wyniku prac ze środowiskiem eksperckim zaproponowano nowy kształt 6 produktów rozliczeniowych w ramach leczenia szpitalnego w katalogu JGP. Jedynie w przypadku grupy N20 (oprócz skrócenia wieku <8 tyg. ż.) nie dokonano zmian w charakterystyce grupy.
Projekt taryfy w przypadku grupy N20 jest wyższy od aktualnej wyceny NFZ o 60%. W przypadku pozostałych grup, dla których zaproponowano nową charakterystykę niemożliwe jest porównanie do obecnie obowiązujących taryf.
Wprowadzenie w życie proponowanej taryfy świadczeń przez Narodowy Fundusz Zdrowia będzie wiązało się z dodatkowymi wydatkami po stronie płatnika publicznego w wysokości 57,4 mln zł, co odpowiada zwiększeniu budżetu o 5% w obszarze analizowanych świadczeń w stosunku do 2019 r.
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 21 stycznia 2022 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Pobierz raport
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie, także w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Prezes Agencji określi taryfy świadczeń biorąc pod uwagę raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń oraz stanowisko Rady do spraw Taryfikacji.
- Szczegóły
Świadczenia gwarantowane obejmujące operacje wad serca i aorty piersiowej - konsultacje zewnętrzne raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń
Na podstawie art. 31lb ust. 3 pkt. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1285 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji został opublikowany raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń z zakresu leczenia szpitalnego:
Świadczenia gwarantowane obejmujące operacje wad serca i aorty piersiowej
Przedmiotem raportu są świadczenia kardiochirurgiczne: Wideotorakoskopowa ablacja w ciężkim, niepoddającym się leczeniu farmakologicznemu migotaniu przedsionków; Operacje wad wrodzonych serca i wielkich naczyń u dzieci do ukończenia roku życia, z wyłączeniem operacji izolowanego przewodu tętniczego Botalla; Operacje wad serca i aorty piersiowej w krążeniu pozaustrojowym u dorosłych; Operacja wad serca i aorty piersiowej w krążeniu pozaustrojowym u dzieci do lat 18; Przezskórne lub z innego dostępu wszczepianie zastawek serca; Kardiologiczne zabiegi interwencyjne u dzieci do lat 18, w tym przezskórne zamykanie przecieków z użyciem zestawów zamykających oraz Przezcewnikowa nieoperacyjna naprawa zastawki mitralnej u chorych wysokiego ryzyka.
W 2020 roku w 39 ośrodkach przeprowadzono prawie 10,5 tys. operacji, a łącznej wartości świadczeń ponad 354 mln zł. W 2019 r., w okresie przedpandemicznym, wykonano ponad 12 tys. operacji.
Analiza danych pozyskanych od 33 świadczeniodawców wykazała, że koszt całkowity większości świadczeń jest wyższy od aktualnie obowiązujących taryf. Jedynie w przypadku 8 świadczeń można zaobserwować niższe koszty. Należy jednocześnie pamiętać, że aktualna wycena świadczeń, ustalona w 2019 r., obejmowała również koszty opieki pooperacyjnej (60h dla zakresu Operacje wad wrodzonych serca i wielkich naczyń u dzieci do ukończenia 1 roku życia, z wyłączeniem operacji izolowanego przewodu tętniczego Botalla oraz 36h dla pozostałych zakresów kardiochirurgicznych), które od 1 listopada 2021 r. są finansowane oddzielnie.
Proponowane projekty taryf są wyższe od aktualnej wyceny NFZ w przypadku zakresów: Wideotorakoskopowa ablacja w ciężkim, niepoddającym się leczeniu farmakologicznemu migotaniu przedsionków o 33%, Operacje wad wrodzonych serca i wielkich naczyń u dzieci do ukończenia 1 roku życia, z wyłączeniem operacji izolowanego przewodu tętniczego Botalla od 6% do 27%, Operacje wad serca i aorty piersiowej w krążeniu pozaustrojowym u dorosłych od 2% do 34%, Operacja wad serca i aorty piersiowej w krążeniu pozaustrojowym u dzieci do lat 18 od 6% do 67%, Przezskórne lub z innego dostępu wszczepianie zastawek serca od 5% do 12%, Kardiologiczne zabiegi interwencyjne u dzieci do lat 18, w tym przezskórne zamykanie przecieków z użyciem zestawów zamykających 26% do 39% oraz niższe w przypadku zakresu Przezcewnikowa nieoperacyjna naprawa zastawki mitralnej u chorych wysokiego ryzyka o 5%.
Jednocześnie proponuje się pozostawienie taryf na dotychczasowym poziomie dla produktów rozliczeniowych 5.54.01.0000031 wariant 1 - zabieg bez użycia krążenia pozaustrojowego oraz 5.54.01.0000034 wariant 4 - operacje typu „Norwood” w zakresie 03.4657.033.02 Operacje wad wrodzonych serca i wielkich naczyń u dzieci do ukończenia 1 roku życia, z wyłączeniem operacji izolowanego przewodu tętniczego Botalla. Analiza danych przekazanych przez świadczeniodawców wykazała, że koszty zabiegów operacyjnych realizowanych w ramach tych świadczeń są niższe niż obecna wycena NFZ, należy jednak wziąć pod uwagę, że są to świadczenia dedykowane dzieciom do 1 roku życia, wymagające udziału w zabiegach wysoko wykwalifikowanego i deficytowego personelu.
Szacuje się, że wprowadzenie w życie proponowanej taryfy świadczeń, przy niezmienionej liczbie świadczeń, będzie wiązało się z dodatkowymi wydatkami po stronie płatnika publicznego w wysokości ok. 37,4 mln zł, co odpowiada 11% zwiększeniu nakładów w obszarze analizowanych świadczeń w stosunku do 2019 r.
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 11 stycznia 2022 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Pobierz raport
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie, także w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Prezes Agencji określi taryfy świadczeń biorąc pod uwagę raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń oraz stanowisko Rady do spraw Taryfikacji.
- Szczegóły
Świadczenia gwarantowane z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień realizowane przez Zespoły oraz Ośrodki środowiskowej opieki psychologicznej i psychoterapeutycznej dla dzieci i młodzieży – I poziom referencyjny – konsultacje zewnętrzne raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń
Na podstawie art. 31lb ust. 3 pkt. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2021 roku, poz. 1285 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji został opublikowany raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień:
Świadczenia gwarantowane realizowane przez Zespoły oraz Ośrodki środowiskowej opieki psychologicznej i psychoterapeutycznej dla dzieci i młodzieży – I poziom referencyjny
W związku z potrzebą pilnych zmian w ochronie zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży w Polsce, Ministerstwo Zdrowia wdraża reformę, której celem jest stworzenie ogólnokrajowego, kompleksowego systemu zapewniającego wsparcie pacjentom niepełnoletnim doświadczającym zaburzeń psychicznych oraz ich rodzinom. Częścią tego procesu są proponowane projekty taryf, które uwzględniają zmiany jakie zostaną wprowadzone Rozporządzeniem Ministra Zdrowia zmieniającym rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień, a także zmiany dotyczące mechanizmu finansowania świadczeń.
Planuje się, że Zespoły i Ośrodki środowiskowej opieki psychologicznej i psychoterapeutycznej dla dzieci i młodzieży – I poziom referencyjny będą finansowane w oparciu o ryczałt miesięczny (tak jak to miało miejsce dotychczas), przy czym będzie on pokrywał koszty infrastruktury, obsługi ośrodka oraz tę część kosztu wynagrodzeń zespołu terapeutycznego, która jest związana z pracą „na rzecz pacjenta”, tj. koordynacją i konsyliami, a także z superwizją. Koszty pracy personelu z pacjentami, a także związane z pracą z dokumentacją, będą z kolei pokrywane w ramach płatności za poszczególne świadczenia. Takie podejście pozwala na zróżnicowanie wyceny świadczeń, które jednoczasowo angażują więcej zasobów (np. świadczenia terapii rodzinnej lub terapii grupowej prowadzone przez 2 osoby) lub wymagają poświęcenia pacjentom większej ilości czasu.
Jednocześnie proponuje się przyjęcie średniej miesięcznej liczby świadczeń, jaka może zostać udzielona przez zespół terapeutyczny, na poziomie:
- 375 w przypadku Ośrodków środowiskowej opieki psychologicznej i psychoterapeutycznej dla dzieci i młodzieży,
- 188 w przypadku Zespołów środowiskowej opieki psychologicznej i psychoterapeutycznej dla dzieci i młodzieży.
Liczby te odpowiadają świadczeniom trwającym 1 godzinę i udzielanym przez jedną osobę z zespołu. Proponuje się, aby wymagana liczba udzielanych miesięcznie świadczeń była stała, jednak w przypadku świadczeń trwających dłużej niż 1h lub w przypadku świadczeń, które angażują większą liczbę personelu, stosować w sprawozdawczości i rozliczeniu proporcjonalne wagi, np. świadczeniom trwającym 1,5 h udzielanym przez 2 osoby odpowiadałaby waga równa 3.
Należy zauważyć, że dotychczas ryczałt miesięczny dla Ośrodka środowiskowej opieki psychologicznej i psychoterapeutycznej dla dzieci i młodzieży – I poziom referencyjny miał na celu pokrycie całkowitych kosztów funkcjonowania, zaś w proponowanej formie pokrywa tylko część kosztów – pozostała część będzie refundowana w oparciu o rozliczanie z Płatnikiem jednostkowych świadczeń. Przyjmując, że Ośrodek I poziomu otrzyma ryczałt miesięczny oraz udzieli 375 godzinnych świadczeń realizowanych przez jedną osobę, jego przychody wzrosną o 17%.
Szacuje się, że przyjęcie proponowanych taryf będzie skutkowało zwiększeniem wydatków Płatnika o 53% względem 2021 r., pod warunkiem, że liczba Ośrodków I poziomu nie zwiększy się. Powstanie kolejnych Zespołów lub Ośrodków I poziomu, zgodnie z zapotrzebowaniem, będzie skutkowało dalszym zwiększeniem wydatków Płatnika.
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 21 grudnia 2020 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Pobierz raport
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Prezes Agencji określi taryfy świadczeń biorąc pod uwagę raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń oraz stanowisko Rady do spraw Taryfikacji.
- Szczegóły
Komunikat
Świadczenia gwarantowane obejmujące kwalifikację i monitorowanie pacjentów zakwalifikowanych do przeszczepienia nerki lub nerki z trzustką– konsultacje zewnętrzne raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń
Na podstawie art. 31lb ust. 3 pkt. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2021 roku, poz. 1285 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji został opublikowany raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń z zakresu leczenia szpitalnego i ambulatoryjnej opieki specjalistycznej:
Świadczenia gwarantowane obejmujące kwalifikację i monitorowanie pacjentów zakwalifikowanych do przeszczepienia nerki lub nerki z trzustką
Przeszczepienie nerki (lub nerki z trzustką) jest uznaną metodą leczenia nerkozastępczego zapewniającą chorym dłuższe przeżycie niż dializoterapia oraz lepszą jakość życia. Warunkiem uzyskania pomyślnego wyniku przeszczepienia jest odpowiednie przygotowanie chorego zarówno do zabiegu chirurgicznego, jak i do późniejszego, długotrwałego leczenia immunosupresyjnego. Niezbędne jest zatem postępowanie kwalifikacyjne, które umożliwia dokładną ocenę stanu zdrowia pacjenta i pozwala na ustalenie ewentualnych przeciwskazań do transplantacji.
Aby usprawnić organizację procesu kwalifikacji do przeszczepienia nerki i nerki z trzustką, przy współpracy AOTMiT, Poltransplantu i Ministerstwa Zdrowia, wypracowano koncepcję podziału kwalifikacji na 3 etapy oraz monitorowanie, uwzględniające możliwości podmiotów je wykonujących, różnorodność panelu badań oraz status na liście osób oczekujących na przeszczepienie:
- Kwalifikacja wstępna – podstawowy panel badań,
- Kwalifikacja wstępna – badania i konsultacje uzupełniające,
- Kwalifikacja – panel badań i konsultacji dodatkowych,
Projekt taryfy oparto o wyniki analizy kosztów. Poszczególne etapy kwalifikacji przyporządkowano do istniejących produktów rozliczeniowych. Należy jednak podkreślić, że względu na proponowaną zmianę organizacji procesu kwalifikowania do przeszczepienia nerki lub nerki z trzustką, poszczególne etapy nie do końca odpowiadają istniejącym produktom rozliczeniowym. W przypadku świadczenia 5.52.01.0001357 Kwalifikacja do przeszczepu nerki i/lub trzustki - badanie kontrolne proponuje się przyjęcie kwartalnego okresu rozliczeniowego analogicznie do produktu 5.05.00.0000064 Monitorowanie chorych zakwalifikowanych do przeszczepu nerki/trzustki/wątroby. Jednocześnie proponuje się usunięcie produktu rozliczeniowego 5.05.00.0000064 Monitorowanie chorych zakwalifikowanych do przeszczepu nerki/trzustki/wątroby lub ewentualne pozostawienie z możliwością rozliczania wyłącznie monitorowania chorych do przeszczepienia wątroby. Przyjęcie rozliczenia kwartalnego proponuje się również w odniesieniu do etapu kwalifikacji dodatkowej, która została powiązana z produktem rozliczeniowym 5.52.01.0001358 Kwalifikacja do przeszczepu nerki i trzustki.
W odniesieniu do możliwych kombinacji opartych o istniejące produkty rozliczeniowe i ich aktualną wartość, łączny koszt procesu kwalifikacji i monitorowania przy proponowanych taryfach wzrósłby o 102%-278%.
Wprowadzenie w życie proponowanej taryfy świadczeń będzie wiązało się z dodatkowymi nakładami finansowymi, które oszacowano na:
- 8,48 mln zł, co odpowiada zwiększeniu ponoszonych kosztów w obszarze analizowanych świadczeń o 709% w stosunku do 2019 r. lub 6,14 mln zł, co odpowiada zwiększeniu ponoszonych kosztów w obszarze analizowanych świadczeń o 173% w stosunku do 2019 r., przy uwzględnieniu prawdopodobnego, ukrytego kosztu kwalifikacji oraz aktualnej liczbę chorych kwalifikowanych do przeszczepienia nerki,
- 14,06 mln zł, co odpowiada zwiększeniu ponoszonych kosztów w obszarze analizowanych świadczeń o 1176% w stosunku do 2019 r. lub 11,72 mln zł, co odpowiada zwiększeniu ponoszonych kosztów w obszarze analizowanych świadczeń o 331% w stosunku do 2019 r., przy uwzględnieniu prawdopodobnego, ukrytego kosztu kwalifikacji oraz o maksymalnej liczbę pacjentów, którzy mogliby być kwalifikowani do przeszczepienia nerki lub nerki z trzustką
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 7 grudnia 2020 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Pobierz raport
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie, także w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Prezes Agencji określi taryfy świadczeń biorąc pod uwagę raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń oraz stanowisko Rady do spraw Taryfikacji.
- Szczegóły
Komunikat
Świadczenia gwarantowane obejmujące choroby układu moczowo-płciowego – konsultacje zewnętrzne raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń
Na podstawie art. 31lb ust. 3 pkt. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2021 roku, poz. 1285 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji został opublikowany raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń z zakresu leczenia szpitalnego i ambulatoryjnej opieki specjalistycznej:
Świadczenia gwarantowane obejmujące choroby układu moczowo-płciowego
Świadczenia będące przedmiotem raportu obejmują szeroką grupę schorzeń, które znacząco wpływają na jakość życia pacjentów i generują wysokie koszty pośrednie związane z absencjami chorobowymi. Wśród najczęstszych problemów zdrowotnych z tego obszaru należy wymienić choroby nowotworowe układu moczowo-płciowego, kamicę moczową, przewlekłą i ostrą niewydolność nerek. W leczeniu chorób układu moczowo-płciowego na szczególną uwagę zasługują techniki małoinwazyjne, których stosowanie pozwala na skrócenie czasu hospitalizacji pacjenta, zmniejszenie liczby powikłań i szybszy powrót do aktywności życiowej i zawodowej.
Proponowane projekty taryf świadczeń obejmujących leczenie chorób układu moczowo-płciowego opierają się o wyniki analizy kosztów ponoszonych przez świadczeniodawców w związku ze sprawowaną opieką. W analizie szczególną uwagę poświęcono zróżnicowaniu kosztów w zależności od techniki operacyjnej i wykorzystywanego sprzętu, w celu adekwatnego oszacowania kosztów zabiegów małoinwazyjnych.
W odniesieniu do świadczeń szpitalnych rozliczanych w ramach sekcji L: „Choroby układu moczowo płciowego” oraz PZ: „Choroby dzieci - leczenie zabiegowe” projekty taryf zakładają:
- - zwiększenie (o 0,24%-203%) wyceny 24 JGP (25 jeśli uwzględnić proponowany podział JGP L31 na dwie grupy) związanych głównie z leczeniem zabiegowym (21-22 JGP), procedurami diagnostyczno-zabiegowymi (1 JGP uwzględniająca w swojej charakterystyce cystoskopię), ale także z leczeniem zachowawczym, kamicy moczowej oraz chorób gruczołu krokowego (2 JGP zachowawcze); - obniżenie (o 12%-29%) wyceny 5 JGP dotyczących przede wszystkim leczenia zachowawczego (spadek wyceny 4 JGP o126%–29%), ale także 1 grupy świadczeń o charakterze zabiegowym:
- - L47 Małe zabiegi gruczołu krokowego lub pęcherza moczowego (spadek wyceny o 21%, co wynika głównie z faktu realizowania w ramach tej JGP jednej procedury o kodzie ICD-9: 60.111 Biopsja stercza przezodbytnicza wielomiejscowa i przeniesienia pozostałych procedur kierunkowych do charakterystyki innych JGP zbliżonych kosztowo);
- - pozostawienie wyceny na aktualnym poziomie dla 28 JGP:
- - dla których wyniki analizy kosztów są zbieżne z aktualną wyceną (3 JGP);
- - dla których ze względu na niedostateczną ilość danych potrzeba przeprowadzenia dodatkowych analiz na zwiększonej liczbie rekordów (25).
W celu promowania zabiegów małoinwazyjnych zrównano wyceny dużych zabiegów endoskopowych na nerce (dotąd niżej wycenionych) z tymi otwartymi. Płatnik będzie też więcej płacił za usunięcie gruczołu krokowego metodą laparoskopową niż klasyczną. Na zasadność takiego kroku wskazywali eksperci i Rada ds. Taryfikacji; potwierdzeniem były zaś wyniki analiz kosztowych.
Proponuje się także zwiększenie finansowania niektórych zabiegów wykonywanych ambulatoryjnie, poprawiajac ich rentowność i zachęcając do takiego trybu ich wykonywania zamiast w szpitalu. Jest to korzystniejsze nie tylko dla systemu opieki zdrowotnej, ale także dla pacjenta. 7 zabiegów takich jak: Operacja stulejki, szycie rany prącia, inna uretroskopia, cystoskopia przecewkowa, wycięcie lub biopsja i zniszczenie zmiany skóry prącia, przezskórna biopsja gruczołu krokowego (nakłucie przez krocze) oraz biopsja stercza przezodbytnicza wielomiejscowa należy przenieść do innych ambulatoryjnych grup świadczeń, których wartość odpowiada wynikom analizy kosztów. Ponadto, w celu promowania wykonywania świadczeń w warunkach ambulatoryjnych, proponuje się jednoczesne zwiększenie wyceny procedury o kodzie ICD-9 98.51 Pozaustrojowa litotrypsja nerki/moczowodu/pęcherza, która jest rozliczana w ramach ambulatoryjnej grupy świadczeń Z111 oraz ze względu na brak grupy odpowiadającej wartością wycenie świadczenia wydzielenie nowej grupy.
Dodatkowo w odniesieniu do produktów rozliczeniowych w ramach JGP z sekcji L Choroby układu moczowo-płciowego proponuje się rozważenie:
- - wydzielenia hospitalizacji 1-dniowych dla JGP L84E Inne choroby nerek > 65 r.ż. oraz L84F Inne choroby nerek < 66 r.ż., ze względu na duży udział takich hospitalizacji;
- - przeniesienia procedury 924 Cystoskopia celem opanowania krwawienia ze stercza do charakterystyki JGP L45 Endoskopowe zabiegi gruczołu krokowego lub pęcherza moczowego z charakterystyki JGP L47 Małe zabiegi gruczołu krokowego lub pęcherza moczowego oraz procedury 60.96 Nacięcie przezcewkowe stercza (TUIP) do charakterystyki L43 Przezcewkowa resekcja gruczołu krokowegoz charakterystyki JGP L47 Małe zabiegi gruczołu krokowego lub pęcherza moczowego, na co wskazują wyniki analizy kosztów;
- - wyłączenia z charakterystyki JGP L23 Średnie otwarte zabiegi na pęcherzu moczowym procedur, które wiążą się z niższym kosztem (czas hospitalizacji do 3 dni) i przeniesienia ich do JGP zbliżonych kosztowo: 57.511 Wycięcie torbieli moczownika, 82 Zamknięcie cystostomii, 57.91 Nacięcie zwieracza wewnętrznego cewki moczowej, 57.93 Opanowanie krwawienia pooperacyjnego z pęcherza moczowego; lub całkowite wykluczenie z charakterystyki 59.11 Uwolnienie zrostów okołopęcherzowych;
- - aktualizacji listy procedur kwalifikujących daną procedurę do rozliczenia w wykorzystaniem współczynnika dla zabiegów obustronnych wykonywanych jednoczasowo w oparciu o przeprowadzone w Agencji analizy kosztowe.
Wprowadzenie w życie proponowanej taryfy świadczeń będzie wiązało się z dodatkowymi nakładami finansowymi, które oszacowano na:
- - 87,5 mln zł – w odniesieniu do świadczeń szpitalnych, co odpowiada 5,97% zwiększeniu finansowania w obszarze analizowanych świadczeń w stosunku do 2019 roku oraz 0,035% wzrostowi wydatków na świadczenia szpitalne rozliczane w ramach JGP w 2018 roku;
- - 14,07 mln zł – w odniesieniu do świadczeń ambulatoryjnych, co stanowi 46% aktualnych wydatków na realizację przedmiotowych procedur oraz 1,66% wartości wszystkich świadczeń rozliczonych w ramach ambulatoryjnych grup świadczeń w 2018 roku.
Wśród załączników do Raportu znajdują się interaktywne pliki, w których dodano fragmentatory umożliwiające odbiorcy wybór obszaru przedstawionych analiz. Dotyczy to załączników nr 18, 19 i 20, w których zaprezentowano odpowiednio wyniki analizy kosztów świadczeń szpitalnych wraz z projektem taryf, wyniki analizy wrażliwości oraz wyniki analizy wpływu na budżet. Szczególnie interesującym załącznikiem z punktu widzenia podmiotów udzielających świadczeń, może być załącznik nr 20 zawierający wyniki analiz wpływu na budżet płatnika publicznego, ale także poszczególnych świadczeniodawców (we fragmentatorze należy wybrać odpowiednie województwo).
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 7 grudnia 2020 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Pobierz raport
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie, także w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Prezes Agencji określi taryfy świadczeń biorąc pod uwagę raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń oraz stanowisko Rady do spraw Taryfikacji.
- Szczegóły
Świadczenia gwarantowane obejmujące zespoły długoterminowej opieki domowej dla pacjentów wentylowanych mechanicznie – konsultacje zewnętrzne raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń
Na podstawie art. 31lb ust. 3 pkt. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2021 poz. 1285 z późn. zm.) Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji został opublikowany raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń z zakresu świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej:
Świadczenia gwarantowane obejmujące zespoły długoterminowej opieki domowej dla pacjentów wentylowanych mechanicznie
Raport dotyczy świadczeń nieinwazyjnej wentylacji mechanicznej udzielanej w warunkach domowych pacjentom z przewlekłą niewydolnością oddechową, którzy nie wymagają hospitalizacji, ale stałego specjalistycznego nadzoru lekarza i profesjonalnej pielęgnacji oraz rehabilitacji. Chorzy otrzymują do domu niezbędny sprzęt a także opiekę lekarza, pielęgniarki i fizjoterapeuty w formie wizyt domowych, których częstotliwość jest zróżnicowana w zależności od dobowego zapotrzebowania na wspomaganie oddychania.
W 2020 r. 84 świadczeniodawców (w tym 78 niepublicznych) udzielało świadczeń nieinwazyjnej wentylacji domowej, w 97 różnych lokalizacjach; 49% z nich nie udzielało świadczeń innych niż w warunkach domowych.
Wartość udzielanych świadczeń wzrasta od 2014 roku i w 2020 wyniosła ponad 178 mln złotych. Największy udział w tej kwocie dotyczył pacjentów z dobowym czasem wentylacji od 8 do 16 h (72%). 23% to wartość świadczeń dla pacjentów, których dobowy czas wentylacji nie przekracza 8 godzin na dobę, a najmniejszy udział dotyczył pacjentów wymagających wspomagania oddechu >16h (5%). Podobna struktura dotyczy liczby świadczeń – odpowiednio: 68%, 28% i 4%.
W latach 2014-2020 nastąpił prawie 4-krotny wzrost liczby sprawozdawanych świadczeń udzielanych na rzecz pacjentów wentylowanych mechanicznie metodą nieinwazyjną w domu - z 374 tys. do 1,47 mln osobodni. Jednocześnie czas oczekiwania na świadczenie jest bardzo krótki, w skali ogólnokrajowej wynosi niespełna jeden dzień.
Przeprowadzone analizy danych kosztowych, pozyskanych od niemal wszystkich świadczeniodawców, wykazały wysokie, nieadekwatne do charakteru świadczeń udzielanych w warunkach domowych, koszty sprawowania opieki nad pacjentami wentylowanymi mechanicznie. Uwagę zwróciły zwłaszcza koszty wynagrodzeń, istotnie wyższe w porównaniu z analogicznymi danymi z innych zakresów świadczeń, a także koszty zarządu, których wysokość nie korelowała z liczbą zrealizowanych świadczeń. Ze względu na powyższe wątpliwości dokonano korekty oszacowań przyjmując wartości wynagrodzeń analogiczne jak w innych rodzajach świadczeń, a dla kosztów zarządu - wartości odpowiadające podmiotom publicznym.
Proponowane projekty taryf opierają się o wyniki analizy kosztów, która wskazuje na spadek wartości świadczenia dla pacjentów wentylowanych mechanicznie >16 h o 20%, w przypadku świadczeń dla pacjentów wentylowanych w przedziale 8-16h – o 32% oraz w przypadku świadczeń dla pacjentów wentylowanych <8h - o 62%. W efekcie proponowane taryfy, przy niezmienionej liczbie udzielanych świadczeń, spowodują zmniejszenie ponoszonych kosztów w obszarze analizowanych świadczeń w stosunku do 2020 r. o ponad 68 mln zł (39%).
Uwolnione środki pozwolą na dofinansowanie obszarów, w których przychody z Narodowego Funduszu Zdrowia nie pokrywają kosztów ponoszonych przez świadczeniodawców, stwarzając ryzyko ograniczenia dostępności do świadczeń.
Oprócz zmian taryf, w obszarze świadczeń domowej nieinwazyjnej wentylacji mechanicznej, konieczne są dalsze analizy i działania w zakresie organizacji świadczenia i warunków jego realizacji. Wskazują na to uwagi przekazane przez ekspertów klinicznych, ze szczególnym uwzględnieniem kwalifikacji pacjentów, monitorowania przebiegu terapii oraz kryterium podziału w oparciu o dobowy czas wentylacji, które uznano za nieadekwatne w kontekście podstawy ustalania częstotliwości wizyt domowych.
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 10 listopada 2021 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie, także w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Prezes Agencji określi taryfy świadczeń biorąc pod uwagę raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń oraz stanowisko Rady do spraw Taryfikacji.
- Szczegóły
Świadczenia gwarantowane związane z podaniem chemioterapii - konsultacje zewnętrzne raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń
Na podstawie art. 31lb ust. 3 pkt. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1398 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji został opublikowany raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń z zakresu leczenia szpitalnego:
Przedmiotem raportu są świadczenia ambulatoryjne, dzienne i stacjonarne związane z leczeniem chemioterapeutykami. W zależności od rodzaju nowotworu złośliwego, stopnia jego zaawansowania i innych prowadzonych równocześnie terapii substancje lecznicze mogą być podawane dożylnie, podskórnie lub doustnie, wg określonych schematów. Świadczenia tego typu są w znaczącej większości przypadków świadczeniami zachowawczymi i mogą być udzielane w domu pacjenta, w trybie ambulatoryjnym, w ramach jednodniowego pobytu w szpitalu lub w trakcie hospitalizacji. Tryb jednodniowy zarezerwowany jest dla chorych w przypadku, gdy cel terapii nie może być osiągnięty przez leczenie prowadzone w trybie ambulatoryjnym. Tryb hospitalizacji – wyłącznie w przypadku, gdy cel terapii nie może być osiągnięty przez leczenie prowadzone w trybie jednodniowym lub w trybie ambulatoryjnym.
W 2019 roku udzielono prawie 1,5 mln świadczeń związanych z chemioterapią o łącznej wartości ok. 777 mln zł. Ponad połowa podań chemioterapeutyków miała miejsce w szpitalu, 32% w trybie jednodniowym, a ok. 12% w ambulatorium.
Analizę kosztów świadczeń przeprowadzono na pozyskanych od szpitali danych za 2017 r., które zostały zaktualizowane do roku 2021 r. z wykorzystaniem mnożnika zmian wielkości kosztów wynoszącego 1,3454 oraz na podstawie danych finansowo-księgowych za 2019 r., które aktualizowano mnożnikiem w wysokości 1,1893.
Obowiązujący obecnie sposób rozliczania produktów ambulatoryjnych w chemioterapii nie odzwierciedla stopnia złożoności takich porad, a jedynie poziom kompetencji realizatora. W celu ich urealnienia zaproponowano nowe zasady rozliczeń obowiązujących produktów (z adekwatną wyceną):
• Podstawowa porada ambulatoryjna dotycząca chemioterapii (5.08.05.0000173): wizyta kontrolna pacjenta lub podanie cytostatyku w formie doustnej lub leczenia wspomagającego do chemioterapii,
• Kompleksowa porada ambulatoryjna dotycząca chemioterapii (5.08.05.0000172): podanie leków w formie parenteralnej lub usunięcie infuzora.
Jednocześnie należy wskazać, że następujące produkty rozliczeniowe:
• Hospitalizacja hematologiczna u dorosłych/ zakwaterowanie (5.08.05.0000170),
• Hospitalizacja hematoonkologicza u dzieci/ zakwaterowanie (5.08.05.0000174),
• Hospitalizacja onkologiczna u dorosłych/ zakwaterowanie (5.08.05.0000171),
są wyłącznie hospitalizacjami (a nie również zakwaterowaniem) i jako takie podlegały wycenie, w związku z tym ich nazwy powinny zostać przemianowane na:
• Hospitalizacja hematologiczna u dorosłych,
• Hospitalizacja hematoonkologicza u dzieci,
• Hospitalizacja onkologiczna u dorosłych.
Podkreślić, należy, że dla wskazanych powyżej produktów rozliczeniowych, odnoszących się do pobytów wielodniowych, zasadnym jest dalsze stosowanie mechanizmu degresji wartości świadczenia – na dotychczasowych zasadach określonych przez NFZ.
Projekt taryfy realizuje przyjęty cel strategiczny – neutralność ekonomiczną hospitalizacji stacjonarnych z jednoczesnym promowaniem pobytów jednodniowych oraz porad ambulatoryjnych. Ewentualne wyższe koszty związane z leczeniem powikłań prowadzonego leczenia będą nadal refundowane poprzez mechanizm dosumowywania. Należy podkreślić, że przesunięcie środka ciężkości leczenia pacjentów do trybu jednodniowego lub ambulatorium spowoduje, że koszty udzielania świadczeń będą niższe (wyższy dochód), co umożliwi uwolnienie deficytowych zasobów kadrowych, dzięki zmniejszeniu liczby łóżek stacjonarnych. Powyższe powinno przełożyć się na korzyści dla wszystkich uczestników systemu: pacjentów, świadczeniodawców i płatnika.
W przypadku produktów Hospitalizacja hematoonkologiczna u dzieci oraz Hospitalizacja onkologiczna u dorosłych oraz Hospitalizacja jednego dnia związana z podaniem leku z części A katalogu leków postuluje się pozostawanie wyceny na dotychczasowym poziomie. Istnieje ryzyko, że obniżenie wycen dla przedmiotowych produktów mogłoby wpłynąć na ograniczanie dostępności do świadczeń. Pozostałe świadczenia, zostały wycenione wyżej niż obowiązująca taryfa.
Dodatkowo, analiza porównawcza kosztów stałych ponoszonych przez podmioty kompleksowe oraz sklasyfikowane w PSZ jako Ogólnopolskie, w relacji do pozostałych placówek wykazała, że poziom kosztów w ośrodkach kompleksowych jest wyższy średnio o 18%. W związku z powyższym zasadnym jest zastosowanie współczynnika korygującego umożliwiającego otrzymanie wyższej refundacji przez te ośrodki. Zastąpi on współczynnik, stosowany dotychczas przez NFZ dla wybranych świadczeniodawców, wynoszący 20%.
Wprowadzenie w życie proponowanej taryfy świadczeń będzie wiązało się z dodatkowymi wydatkami po stronie płatnika publicznego w wysokości 33,0 mln zł, co odpowiada zwiększeniu ponoszonych kosztów w obszarze analizowanych świadczeń w stosunku do 2019 r. o 4,1%.
Dalszych działań Agencji oraz Narodowego Funduszu Zdrowia wymagają:
• doprecyzowanie jednoznacznych kryteriów rozliczania świadczeń w ramach trybu ambulatoryjnego, jednodniowego oraz hospitalizacji,
• ustalenie jednolitych i jednoznacznych kryteriów przydzielania współczynnika korygującego;
• rozważenie wprowadzenia mechanizmu regresji/progresji współczynnika korygującego taryfę w zależności od referencyjności ośrodków, a w przypadku niemożności jej ustalenia, od np. struktury realizacji świadczeń i prowadzenia leczenia w trzech trybach (ambulatoryjny, jednodniowy, stacjonarny);
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 9 czerwca 2021 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Rada do spraw Taryfikacji, przed określeniem taryfy świadczeń przez Prezesa Agencji, wyda stanowisko na podstawie art. 31lb ust. 2 ustawy o świadczeniach.
- Szczegóły
Świadczenia gwarantowane z zakresu opieki psychiatrycznej dla dzieci i młodzieży na II i III poziomie referencyjnym - konsultacje zewnętrzne raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń
Na podstawie art. 31lb ust. 3 pkt. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1398 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji został opublikowany raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień:
Świadczenia gwarantowane z zakresu opieki psychiatrycznej dla dzieci i młodzieży na II i III poziomie referencyjnym.
Przedmiotem raportu są świadczenia realizowane przez:
• Centrum zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży - II poziom referencyjny,
• Ośrodek wysokospecjalistycznej całodobowej opieki psychiatrycznej – III poziom referencyjny.
Świadczenia te są częścią reformy, której celem jest stworzenie ogólnokrajowego, kompleksowego systemu zapewniającego wsparcie pacjentom niepełnoletnim doświadczającym zaburzeń psychicznych oraz ich rodzinom.
Pierwsze ośrodki I stopnia referencyjnego zostały uruchomione 1 kwietnia 2020 roku. Docelowo takie ośrodki mają funkcjonować w każdym powiecie lub grupie powiatów. Gęsta sieć placówek umożliwi pracownikom współpracę ze środowiskiem lokalnym – zwłaszcza placówkami oświatowymi. Współpraca ze szkołami i poradniami pedagogiczno-psychologicznymi działającymi w ramach resortu oświaty jest bowiem bardzo istotna dla zapewnienia skutecznej i kompleksowej opieki. Poza ośrodkami I poziomu, działać będą także ośrodki II poziomu (Centra Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży), gdzie pracować będzie lekarz psychiatra, a pacjenci wymagający bardziej intensywnej opieki będą mogli skorzystać ze świadczeń w ramach oddziału dziennego. Jeden taki ośrodek obejmować będzie wsparciem kilka sąsiadujących ze sobą powiatów. Wreszcie na III, najwyższym poziomie referencyjności, funkcjonować będą Ośrodki Wysokospecjalistycznej Całodobowej Opieki Psychiatrycznej. W takich ośrodkach pomoc znajdą pacjenci wymagający najbardziej specjalistycznej pomocy, w tym w szczególności osoby w stanie zagrożenia życia i zdrowia, przyjmowane w trybie nagłym. Ze względu na bezpieczeństwo pacjentów konieczne jest aby w każdym województwie funkcjonował co najmniej jeden taki ośrodek. W ośrodkach tych będą się także kształcili przyszli lekarze psychiatrzy i inni specjaliści systemu.
Taryfy świadczeń I poziomu określono w Obwieszczeniu Prezesa AOTMiT z dnia 20 grudnia 2019 r.
Projekt taryfy świadczeń II i III poziomu opieki oszacowano nakładając na obowiązujące wagi punktowe produktów rozliczeniowych wchodzących w skład świadczeń udzielanych na poszczególnych poziomach, mnożnik zmian wielkości kosztów w wysokości:
• 33,22% w przypadku świadczeń udzielanych w oddziałach psychiatrycznych dla dzieci i młodzieży,
• 33,37% w przypadku świadczeń udzielanych w oddziałach dziennych psychiatrycznych dla dzieci i młodzieży,
• 37,84% w przypadku świadczeń udzielanych w poradni zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży,
oraz współczynnik korygujący związany z koordynacją opieki nad pacjentem w wysokości 1,05. Tak otrzymane wagi punktowe zaokrąglono do dwóch miejsc po przecinku i pomnożono przez średnią cenę punktu wynoszącą 10,35 zł. W efekcie proponowane taryfy (28 produktów rozliczeniowych) wzrastają o 35% do 40%.
Wprowadzenie w życie proponowanej taryfy świadczeń będzie wiązało się z dodatkowymi wydatkami po stronie płatnika publicznego w wysokości 24,95 mln zł w drugiej połowie 2021 roku, 102,26 mln zł w 2022 roku oraz 141,92 mln zł w 2023 roku, co odpowiada zwiększeniu ponoszonych kosztów w obszarze analizowanych świadczeń w stosunku do 2019 r. odpowiednio o: 24%, 49% i 68%.
Zwiększenie wydatków na świadczenia z obszaru ochrony zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży w ramach II i III poziomu referencyjnego pozwoli na zniwelowanie niedofinansowania podmiotów udzielających świadczeń z obszaru psychiatrii dzieci i młodzieży. Atrakcyjne wyceny powinny przyczynić się także do rozwoju sieci ośrodków, zwłaszcza z II poziomu referencyjnego.
Uwzględnienie w wycenach wskaźnika korygującego związanego z koordynacją opieki nad pacjentem powinno stanowić dodatkową zachętę do zwiększenia zatrudnienia personelu zwłaszcza w podmiotach, w których jest to konieczne, przez co poprawi się jakość udzielanych świadczeń i zwiększy korzyść dla pacjentów, bez ograniczenia dostępu.
Mimo tego, iż niemożliwe było oszacowanie wskaźnika związanego z kosztem gromadzenia danych jakościowych, niezwykle istotne jest, aby wraz ze wzrostem wyceny świadczeniodawcy zaczęli gromadzić takie informacje, w tym dane o kosztach udzielania świadczeń poszczególnym pacjentom. Bez danych kosztowych bowiem nie będzie możliwe zaproponowanie kolejnych mechanizmów refundacyjnych, bardziej atrakcyjnych i motywujących do udzielania świadczeń na wysokim poziomie.
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 8 czerwca 2021 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Rada do spraw Taryfikacji, przed określeniem taryfy świadczeń przez Prezesa Agencji, wyda stanowisko na podstawie art. 31lb ust. 2 ustawy o świadczeniach.
- Szczegóły
Świadczenia gwarantowane obejmujące leczenie chorych ze śpiączką (ICD-10 R40.2) - konsultacje zewnętrzne raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń
Na podstawie art. 31lb ust. 3 pkt. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1398 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji został opublikowany raport w sprawie ustalenia taryfy:
Świadczenia gwarantowane obejmujące leczenie chorych ze śpiączką (ICD-10 R40.2)
Raport dotyczy pacjentów, którzy zostali zakwalifikowanych do programu leczenia dzieci/dorosłych ze śpiączką. Śpiączka to stan głębokiej nieprzytomności, w którym chory nie ma świadomości siebie ani otoczenia, utrzymujący się dłużej niż godzinę i niemożliwy do przerwania nawet silnymi bodźcami stymulującymi. Zaburzenia świadomości powodują zakłócenie funkcjonowania mózgu powstałe w wyniku urazu mechanicznego lub zmian chorobowych. Leczenie śpiączki, po zakończeniu terapii związanej z jej przyczyną, koncentruje się na intensywnej rehabilitacji, pielęgnacji i łagodzeniu objawów towarzyszących śpiączce.
Obecnie świadczenia skierowane do pacjentów w śpiączce udzielane są przez 7 świadczeniodawców na terenie województw: małopolskiego, mazowieckiego, śląskiego i warmińsko-mazurskiego. W okresie od 2016 do końca pierwszej połowy 2020 roku w programie leczono ogółem 255 pacjentów: 168 dorosłych (od roku 2017) i 87 dzieci. Liczba leczonych dzieci utrzymuje się na stałym poziomie, a liczba dorosłych od roku 2017 wzrosła pięciokrotnie, co ma związek ze wzrostem ośrodków. Wartość świadczeń zrealizowanych na leczenie dzieci i dorosłych ze śpiączką wzrosła na przestrzeni lat 2016-2020 prawie 5 krotnie od niecałych 3 mln zł w roku 2016 do ponad 14 mln zł w roku 2020.
Analiza danych pozyskanych od 5 świadczeniodawców wykazała, że koszty tych samych świadczeń dedykowanych dzieciom i dorosłym, jak i koszty leczenia pacjentów ze spastycznością nie odbiegają od siebie znacząco. Zaproponowano zatem wyodrębnienie nowych, wspólnych produktów rozliczeniowych. Dodatkowo, przy założeniu, że koszt podania toksyny botulinowej będzie możliwy do rozliczenia jako produkt do sumowania nie mają racji bytu również produkty rozliczeniowe związane z leczeniem spastyczności. Projekty taryf zakładają także dosumowanie pakietu diagnostycznego. Zaproponowane rozwiązanie powinno znacznie uprościć podmiotom realizującym program rozliczenie z NFZ.
Zaproponowane projekty taryf są wyższe od aktualnej wyceny NFZ od około 28% do 62%. W przypadku produktów do sumowania (toksyna botulinowa oraz pakiety diagnostyczne) przyjęto założenie, że są możliwe do rozliczenia maksymalnie 4 razy w trakcie trwania programu.
Wprowadzenie w życie proponowanych taryf świadczeń będzie wiązało się z dodatkowymi wydatkami po stronie płatnika publicznego w wysokości około 4,4 mln zł do 5,3 mln, co odpowiada od 31% do 36% zwiększeniu ponoszonych kosztów w obszarze analizowanych świadczeń w stosunku do 2020 r. Wprowadzenie nowego sposobu rozliczania świadczeń powinno skutkować bardziej racjonalnym gospodarowaniem środkami w programie, jednocześnie znacznie uprości rozliczenie podmiotom realizującym program. Umożliwienie rozliczania badań diagnostycznych związanych z diagnostyką jako produktów do sumowania, pozwoli na większą kontrolę nad realizacją programu oraz pozytywnie wpłynie na mierzenie efektów leczenia, w stosunku do wariantu z badaniami wliczanymi w koszt osobodnia. Dodatkowo, umożliwienie dosumowania produktu związanego z podaniem toksyny botulinowej jako udowodnionej klinicznie metody leczenia spastyczności, wpłynie korzystnie na jakość udzielanych świadczeń.
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 11 maja 2021 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Rada do spraw Taryfikacji, przed określeniem taryfy świadczeń przez Prezesa Agencji, wyda stanowisko na podstawie art. 31lb ust. 2 ustawy o świadczeniach.
- Szczegóły
Świadczenia szpitalne z zakresu toksykologii (JGP S40–S44) - konsultacje zewnętrzne raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń
Na podstawie art. 31lb ust. 3 pkt. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1398 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji został opublikowany raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń z zakresu leczenia szpitalnego:
Świadczenia szpitalne z zakresu toksykologii (JGP S40–S44) .
Raport dotyczy świadczeń udzielanych w sytuacji zatrucia organizmu substancją toksyczną (trucizną), którą mogą być m.in.: leki i środki odurzające (w tym alkohol, narkotyki i „dopalacze”), żywność, tlenek węgla (czad), środki czystości, nawozy sztuczne, środki ochrony roślin i in. Wiele z nich nawet w małej dawce może doprowadzić do całkowitego zniszczenia bądź upośledzenia funkcji tkanek i narządów, dlatego leczenie wymaga szybkości działania w celu pozbycia się trucizny z organizmu lub podania specyficznych odtrutek oraz monitorowania stanu pacjenta przez kilka do kilkunastu dni.
W 2019 roku udzielono prawie 30 tys. świadczeń toksykologicznych o łącznej wartości ponad 98 mln zł. Opiekę w tym zakresie zapewnia prawie 500 ośrodków, w tym 10 specjalistycznych, koncentrujących się na leczeniu zatruć, zwłaszcza ciężkich, oraz udzielających konsultacji innym.
Analiza danych pozyskanych od 207 szpitali wykazała, że koszt leczenia toksykologicznego wynosi od 2 tys. zł w przypadku zatruć lekkich, do ponad 21 tys. zł w razie konieczności zastosowania intensywnego leczenia zatrucia ciężkiego.
Proponowane w raporcie projekty taryf są wyższe od aktualnych stawek stosowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia - od 5% do 144%. Jedynie w przypadku grupy świadczeń dotyczących lekkich zatruć projekt taryfy jest niższy od aktualnej wyceny NFZ o 17%.
Zastosowanie proponowanej taryfy świadczeń przez Narodowy Fundusz Zdrowia będzie wiązać się z niewielkim (1%) zmniejszeniem całkowitego budżetu przeznaczanego na leczenie zatruć, jeśli liczba udzielanych świadczeń pozostanie na tym samym poziomie. Niemniej jednak dodatkowe 5,6 mln trafi do specjalistycznych oddziałów toksykologicznych, świadczących opiekę w najcięższych przypadkach zatruć.
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 11 maja 2021 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Rada do spraw Taryfikacji, przed określeniem taryfy świadczeń przez Prezesa Agencji, wyda stanowisko na podstawie art. 31lb ust. 2 ustawy o świadczeniach.
- Szczegóły
Na podstawie art. 31lb ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1398 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji zostały opublikowane raporty w sprawie ustalenia taryfy świadczeń z zakresu leczenia szpitalnego:
· Porównanie kosztów świadczeń gwarantowanych z obszaru leczenia zabiegowego chorych z rozpoznaniem nowotworu złośliwego vs pozostałych
· Świadczenia gwarantowane obejmujące radioterapię chorób nowotworowych
· Świadczenia gwarantowane obejmujące hospitalizacje do chemio- i radioterapii
· Świadczenia gwarantowane obejmujące leczenie chorób układu krwiotwórczego finansowane w ramach JGP z sekcji S
Proponowane zmiany taryf dokonywane jednoczasowo w wielu obszarach – hematologii, chirurgii onkologicznej, radioterapii, świadczeń towarzyszących chemio- i radioterapii ze szczególnym uwzględnieniem świadczeń pobytowych, skorelowane ze zmianami w finansowani patomorfologii harmonizują i urealniają finansowanie onkologii w Polsce. Stanowią realizację postulatów środowisk onkologicznych podkreślających od lat konieczność kompleksowych aktualizacji wycen w onkologii. Zastosowane podejście analityczne stanowi próbę promowania kompleksowego leczenia pacjenta w ośrodkach gwarantujących najwyższą jakość terapii. Wynikowy, całościowy wzrost wycen w analizowanym obszarze powinien umożliwić pokrycie rzeczywistych kosztów ponoszonych przez świadczeniodawców realizujących kompleksowe leczenie onkologiczne, pozwalając na zmniejszenie strat sygnalizowanych przez nich w analizowanym obszarze świadczeń. Wyższy poziom finansowania jednostek gwarantujących kompleksowe leczenie onkologiczne powinien nie tylko wpłynąć pozytywnie na ich sytuację finansów, ale w konsekwencji przełożyć się także na lepszą jakość usług świadczonych pacjentom w terapii najbardziej kosztochłonnych nowotworów złośliwych.
Wprowadzenie w życie proponowanych taryf świadczeń z zakresu leczenia zabiegowego, radioterapii oraz hospitalizacji do chemio- i radioterapii będzie się wiązało z dodatkowymi środkami finansowymi na te obszary w kwocie blisko 200 mln zł. Szczegółowe informacje o wpływie zmian na poszczególne segmenty rynku oraz indywidualny wpływ na świadczeniodawców znajdują się w pliku ONKO_BIA_2021.02.04.xlsx.
Dodatkowe prawie 178 mln zł pociągną za sobą proponowane taryfy dla szpitalnych świadczeń hematologicznych. Szczegółowe informacje znajdują się w opublikowanym raporcie i załącznikach.
Jednocześnie Agencja kontynuuje prace w zakresie urealniania wycen w onkologii, w tym w zakresie opieki kompleksowej dedykowanej różnym rodzajom nowotworów.
Do raportów w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 11 lutego 2021 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Rada do spraw Taryfikacji, przed określeniem taryfy świadczeń przez Prezesa Agencji, wyda stanowisko na podstawie art. 31lb ust. 2 ustawy o świadczeniach.
- Szczegóły
Na podstawie art. 31lb ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1373 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji został opublikowany raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń z zakresu leczenia szpitalnego i ambulatoryjnej opieki specjalistycznej:
- Świadczenia gwarantowane obejmujące kompleksowe leczenie raka piersi (Breast Cancer Unit)
Koncepcja kompleksowej diagnostyki i leczenia nowotworów piersi opiera się na scentralizowanym, wielodyscyplinarnym leczeniu w jednej jednostce organizacyjnej. Model Breast Cancer Unit zakłada, że rozpoznaniem i leczeniem skojarzonym tego nowotworu z użyciem metod chirurgicznych, systemowych i radioterapii zajmować się będą specjalistyczne ośrodki o dużym doświadczeniu, dysponujące wielodyscyplinarnym zespołem specjalistów (chirurgii onkologicznej, chirurgii plastycznej, radioterapii onkologicznej, onkologii klinicznej, radiologii, patomorfologii, rehabilitacji i psychoonkologii). Ze względu na złożoność procesu terapeutycznego, zakłada się zapewnienie przez ośrodek sprawnej koordynacji na każdym etapie leczenia, w tym ścisłe monitorowanie efektów leczenia, rehabilitację psychofizyczną - mającą na celu poprawę stanu psychicznego chorych i usprawnianie w różnych okresach leczenia, a także zapewnienie dostępu do opieki paliatywnej/hospicyjnej.
Przedmiotem opracowania są wybrane świadczenia realizowane w ramach BCU, tj. diagnostyka wstępna i pogłębiona oraz świadczenia z katalogu JGP. Nie analizowano i nie weryfikowano świadczeń radioterapii, chemioterapii oraz badań genetycznych, ponieważ dotyczą one różnych nowotworów i są przedmiotem odrębnych, ukierunkowanych prac analitycznych. Nie zostały także poddane analizom świadczenia AOS realizowane w module monitorowanie oraz rehabilitacji.
Analiza kosztów wykazała niedoszacowanie przedmiotowych świadczeń a także zróżnicowanie tych kosztów w zależności od typu świadczeniodawcy, co zostanie poddane dalszym analizom w ramach weryfikacji wycen JGP zabiegowych.
Wobec przyjętego przez NFZ założenia opierającego finansowanie BCU o obowiązujące produkty rozliczeniowe w obszarze leczenia zabiegowego nowotworów piersi, jak również w celu utrzymania jednorodnego charakteru katalogu JGP, zrezygnowano z ustalania odrębnych taryf dla produktów JGP realizowanych w BCU. Wprowadzenie zróżnicowania jednostkowych taryf produktów realizowanych w ramach BCU, powinno wiązać się jednoczesnymi zmianami w konstrukcji tych produktów dla obszaru spoza BCU a w konsekwencji zmianą ich wyceny, co na obecnym etapie wyceny świadczeń onkologicznych nie jest możliwe.
W związku z powyższym proponuje się zastosowanie w odniesieniu do BCU współczynnika korygującego dla wszystkich analizowanych świadczeń w wysokości 5%, który został oparty o mechanizm wynikający z punktu przejścia i zmiany kosztów na poziomie zysk-strata, tj. począwszy od obowiązującej wartości taryfy, zwiększano stopniowo o 1% jej wartość aż do momentu, kiedy nastąpiła zmiana wszystkich wartości taryf na wyższe niż oszacowane koszty świadczeń.
Jednocześnie, dla realizatorów świadczeń w ramach BCU, proponuje się podział grup J01 Radykalne odjęcie piersi z rekonstrukcją oraz J04 Zabiegi rekonstrukcyjne piersi w zależności od zastosowanej metody (implant vs tkanka własna) z wykorzystaniem ustalonego współczynnika kosztowego: 2,00.
W oparciu o proponowane współczynniki wartości taryf przeprowadzono analizę wpływu na budżet Narodowego Funduszu Zdrowia. Uwzględniono listę 16 podmiotów, które spełniają wymagania formalne do realizacji przedmiotowych świadczeń. Wprowadzenie w życie proponowanych współczynników taryfy świadczeń z obszaru BCU przy założeniu stałej liczby świadczeń, będzie wiązało się z dodatkowymi wydatkami po stronie płatnika publicznego w wysokości ok. 3,3 mln zł rocznie.
Nowoczesne metody diagnostyczno-terapeutyczne w zakresie kompleksowej diagnostyki i leczenia nowotworów piersi, nakładają na realizatorów określone wymagania jakościowe i organizacyjne, co skutkuje wyższymi kosztami udzielania takich świadczeń. Wprowadzenie proponowanych współczynników taryf pozwoli na finansowanie świadczeń kompleksowej diagnostyki i leczenia nowotworów piersi bardziej adekwatnie do potencjału i zaangażowanych zasobów.
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 23 marca 2020 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajduje się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Rada do spraw Taryfikacji, przed określeniem taryfy świadczeń przez Prezesa Agencji, wyda stanowisko na podstawie art. 31lb ust. 2 ustawy o świadczeniach.
- Szczegóły
Na podstawie art. 31lb ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1373 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji zostały opublikowane następujące raporty w sprawie ustalenia taryfy świadczeń:
z zakresu świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej:
- Świadczenia gwarantowane obejmujące świadczenia pielęgnacyjne i opiekuńcze w ramach opieki długoterminowej
Świadczenia udzielane w zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych były przedmiotem taryfikacji w 2017 r. i, zgodnie z rekomendacjami Rady ds. Taryfikacji, w Obwieszczeniu Prezesa Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji z dnia 15 marca 2018 r. w sprawie taryf świadczeń gwarantowanych w rodzaju świadczenia pielęgnacyjne i opiekuńcze w ramach opieki długoterminowej uwzględniono stopniowe zwiększanie taryf przez 5 lat, do roku 2022.
Przygotowanie nowych projektów taryf zostało podyktowane znacznym wzrostem kosztów działalności zakładów opieki długoterminowej, a zwłaszcza kosztów osobowych. W wyniku uaktualnienia analizy przeprowadzonej w 2017 r. otrzymano wartości o ok. 15% wyższe niż te, które stanowiły docelowe taryfy świadczeń w 2022 r.
Wprowadzenie proponowanych taryf w życie skutkowałoby dodatkowymi wydatkami płatnika w 2020 r. na poziomie ok. 294 mln zł w stosunku do planowanych (wzrastających) nakładów. Z uwagi na ten bardzo duży skutek finansowy oraz ograniczone możliwości płatnika, warte rozważenia wydaje się utrzymanie stopniowego implementowania proponowanych zmian, począwszy od IV kwartału 2019 r., z osiągnięciem docelowych taryf w 2022 r.
Do raportów w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 25 września 2018 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajduje się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Rada do spraw Taryfikacji, przed określeniem taryfy świadczeń przez Prezesa Agencji wyda stanowisko na podstawie art. 31lb ust. 2 ustawy o świadczeniach.
- Szczegóły
Na podstawie art. 31lb ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1373 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji zostały opublikowane następujące raporty w sprawie ustalenia taryfy świadczeń:
z zakresu leczenia szpitalnego:
- Świadczenia gwarantowane realizowane przez zespół leczenia bólu u dzieci
Ponieważ ból towarzyszy praktycznie wszystkim czynnościom terapeutycznym podejmowanym w ramach leczenia szpitalnego dzieci i młodzieży, i równoważnie ze stresem jest jednym z ważniejszych czynników wpływających na sukces terapeutyczny, szczególnie u pacjentów poniżej 18 r.ż., jego zapobieganie stanowi jeden z istotniejszych elementów skutecznej terapii. Dlatego też, we współpracy z ekspertami klinicznymi przygotowano projekt odrębnego finansowania świadczeń realizowanych przez dedykowany temu zadaniu Zespół Leczenia Bólu u Dzieci.
Przygotowane projekty taryf wynikają z przeprowadzonej analizy kosztów. Z uwagi na charakter świadczenia, wzięto pod uwagę koszty osobowe funkcjonowania Zespołu Leczenia Bólu u Dzieci, na który standardowo składa się jeden etat lekarski i 4 etaty pielęgniarskie, zapewniające całodobową dostępność do specjalistycznych konsultacji.
Wprowadzenie w życie proponowanej taryfy świadczeń będzie wiązało się z wydatkami po stronie płatnika publicznego w wysokości 25,66 mln PLN rocznie, przy założeniu wprowadzenia 3 grup ryczałtowych, w zależności od obciążenia Zespołu, wynikającego z rocznej liczby hospitalizacji pediatrycznych w danym szpitalu.
Do raportów w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 16 września 2018 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajduje się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Rada do spraw Taryfikacji, przed określeniem taryfy świadczeń przez Prezesa Agencji wyda stanowisko na podstawie art. 31lb ust. 2 ustawy o świadczeniach.
- Szczegóły
Na podstawie art. 31lb ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1373 z późn. zm.), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji zostały opublikowane następujące raporty w sprawie ustalenia taryfy świadczeń:
z zakresu leczenia szpitalnego:
- Świadczenia gwarantowane obejmujące pobyt przedstawiciela ustawowego albo opiekuna faktycznego przy pacjencie małoletnim lub posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności
Świadczenie pobytu przedstawiciela ustawowego albo opiekuna faktycznego przy pacjencie, w ramach dodatkowej opieki pielęgnacyjnej sprawowanej nad pacjentem małoletnim albo posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności wynika z art. 34 i 35 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz.U. 2019 poz. 1127 z późn. zm.).
Przygotowane projekty taryf wynikają z przeprowadzonej analizy kosztów, w której, z uwagi na charakter świadczenia, wzięto pod uwagę koszty stałe świadczeniodawcy związane z utrzymaniem budynków i mediami (ogrzewanie, energia elektryczna, zużycie wody, usługi porządkowe i pralnicze). Otrzymane wyniki pokrywają się z aktualną, obowiązującą od 1 lipca br., wyceną NFZ.
Utrzymanie proponowanej taryfy świadczeń będzie wiązało się z wydatkami po stronie płatnika publicznego w wysokości ok. 70 mln PLN rocznie, przy założeniu, że największa liczba opiekunów pozostaje z dziećmi hospitalizowanymi do 3 dni, a największy udział dodatkowej opieki obserwuje się w grupie dzieci do 3 roku życia (100%), natomiast im pacjent jest starszy oraz dłużej hospitalizowany, obserwuje się mniejszą liczbę dni dodatkowej opieki przy chorym. Ograniczeniem analizy
Do raportów w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 9 września 2018 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajduje się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Rada do spraw Taryfikacji, przed określeniem taryfy świadczeń przez Prezesa Agencji wyda stanowisko na podstawie art. 31lb ust. 2 ustawy o świadczeniach.
- Szczegóły
Na podstawie art. 31lb ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2019r., poz. 1373), Prezes Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji informuje, że w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji został opublikowany raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień:
- • Świadczenia gwarantowane z zakresu opieki psychiatrycznej dla dzieci i młodzieży w nowym modelu
Przygotowane w Agencji projekty taryf odnoszą się do nowego modelu opieki, którego sposób finansowania na II i III poziomie pozostaje niezmieniony względem aktualnego (opłata za udzielone świadczenia), natomiast na I poziomie proponuje się zastosowanie miesięcznej opłaty ryczałtowej za każdego pacjenta, któremu udzielane są świadczenia.
Analizy kosztowe, których konsekwencją są projekty taryf, oparto na danych finansowo-księgowych z 2018 r., pochodzących z 218 ośrodków powstawania kosztów, od 115 świadczeniodawców. Wartość miesięcznego ryczałtu na I poziomie opieki wynika z rocznego kosztu utrzymania ośrodka funkcjonującego w oparciu o, określony w rozporządzeniu, 4-osobowy zespół terapeutyczny oraz założenie, że zgodnie z brytyjskim modelem THRIVE, pacjenci wymagają średnio 9 kontaktów terapeutycznych, co implikuje maksymalną liczbę 561 pacjentów rocznie. Taryfy proponowane dla świadczeń na II i III poziomie referencyjnym odnoszą się do istniejących produktów rozliczeniowych, których wyceny skorygowano o średni poziom niedofinansowania oddziałów/poradni udzielających świadczeń rozliczanych tymi produktami.
Zakładając, że po wdrożeniu nowego modelu, tylko część podmiotów zakontraktuje świadczenia z I, II i III poziomu referencyjnego (na I poziomie – 104 świadczeniodawców (32%), na II poziomie – 25 świadczeniodawców (8%), na III poziomie – 13 świadczeniodawców (4%) potencjalnie spełnia warunki wejścia do nowego modelu), wpływ na budżet płatnika w początkowym okresie wyniósłby 144,26 mln zł, co oznacza 83% wzrost wydatków płatnika publicznego względem 2018 roku. Dla pozostałych 56% świadczeniodawców wprowadzenie nowego modelu opieki psychiatrycznej wiązałoby się z kontynuacją działalności na obecnych zasadach lub z koniecznością zmiany formy organizacyjnej, tak żeby móc zakontraktować świadczenia na odpowiednim poziomie referencyjnym.
Przy założeniu, że wszyscy pacjenci zostaną objęci opieką psychiatryczną w nowym modelu (na podstawie przypisania istniejących zakresów świadczeń do nowego modelu i przełożenia liczby pacjentów z 2018 r.), wprowadzenie w życie proponowanej taryfy świadczeń będzie wiązało się z dodatkowymi wydatkami po stronie płatnika publicznego w wysokości 435 mln zł, co odpowiada 253% zwiększeniu ponoszonych kosztów w obszarze analizowanych świadczeń w stosunku do 2018 r.
Przewidywany wzrost wydatków w wariancie minimalnym oznacza 5% wzrost globalnych wydatków na opiekę psychiatryczną i leczenia uzależnień (ok. 3 mld w planie finansowym NFZ na 2019 r.), zaś w wariancie maksymalnym – o 14%.
W scenariuszu aktualnym wydatki płatnika na świadczenia przypisane łącznie do I i II poziomu referencyjnego (80 397 589 zł; 47%) są podobne do wydatków na świadczenia przypisane do III poziomu referencyjnego (91 574 452; 53%). W nowym scenariuszu, przy dodatkowych środkach na każdy z poziomów, możliwa jest zmiana struktury wydatków: zwiększenie udziału na poziom I i II łącznie do 82% (495 132 223 zł) i zmniejszenie go na poziomie III do 18% (111 720 081 zł).
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 9 września 2019 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Rada do spraw Taryfikacji, przed określeniem taryfy świadczeń przez Prezesa Agencji, wyda stanowisko na podstawie art. 31lb ust. 2 ustawy o świadczeniach.
- Szczegóły
- Świadczenia gwarantowane z zakresu AOS obejmujące leczenie chorych na hemofilię i pokrewne skazy krwotoczne
Proponowane taryfy odnoszą się do nowych, wypracowanych z ekspertami klinicznymi, produktów rozliczeniowych, które wydzielono z ogólnych świadczeń hematologicznych i są odpowiedzią na zgłaszaną przez środowisko lekarzy i pacjentów potrzebę urealnienia wyceny świadczeń obejmujących leczenie chorych na hemofilię i inne pokrewne skazy krwotoczne w ramach ambulatoryjnej opieki specjalistycznej. Spodziewanym efektem nowych dedykowanych i wyższych taryf jest zwiększenie liczby świadczeniodawców, którzy obejmują leczeniem tę grupę chorych oraz rozszerzenie działalności dotychczasowych ośrodków, a więc stworzenie sieci zapewniającej kompleksową i specjalistyczną opiekę.
Wartości proponowanych taryf wynikają z analizy rzeczywistych kosztów funkcjonowania ośrodków zajmujących się leczeniem pacjentów z hemofilią i pokrewnymi skazami krwotocznymi oraz referencyjnych przebiegów świadczeń (czyli określenia średniego czasu porady oraz rodzaju i średniej liczby wykonywanych procedur) opracowanych przez ekspertów klinicznych współpracujących z Agencją.
W przypadku świadczeń: Skazy krwotoczne – podstawowa ocena stanu zdrowia, Skazy krwotoczne – rozszerzona ocena stanu zdrowia, w wycenie nie zostały uwzględnione wysokokosztowe badania obrazowe (TK, RM). Proponuje się, by znalazły się one w katalogu świadczeń do sumowania, co oznacza, że realizacja tych badań będzie zapewniona przez świadczeniodawcę i rozliczona przez Narodowy Fundusz Zdrowia w sposób odrębny.
Ponadto, aby umożliwić zapewnienie jak najwyższej jakości udzielanych świadczeń, proponuje się w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 6 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej (Dz.U. z 2016 r., poz. 357 z poz. zm.): wyodrębnienie warunków realizacji przedmiotowych świadczeń oraz rozszerzenie i doprecyzowanie kodów klasyfikacji ICD-9 w odniesieniu do badań laboratoryjnych, które są wykonywane u pacjentów z hemofilią i pokrewnymi skazami krwotocznymi. Propozycje zapisów przygotowano z ekspertami klinicznymi i w uzgodnieniu z Narodowym Funduszem Zdrowia.
Według prognoz ekspertów klinicznych nowe świadczenia będą miały docelowo realizację na poziomie ok. 22 900 porad rocznie, co przy proponowanych taryfach generuje koszt >12 mln zł. Należy jednak założyć, że jednocześnie stopniowo zmniejszy się realizacja świadczeń szpitalnych dedykowanych diagnostyce i ocenie stanu zdrowia tej grupy chorych, a także ogólnych porad z zakresu hematologii. Przy założeniu 2-letniego horyzontu czasowego dla wyżej opisanych zmian, wprowadzenie w życie proponowanych taryf świadczeń będzie wiązało się z dodatkowymi nakładami po stronie płatnika publicznego w wysokości 5,57 mln zł w pierwszym oraz 11,15 mln zł w drugim roku w stosunku do wydatków poniesionych na leczenie tej grupy chorych w 2018 r.
Do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania, tj. do 7 czerwca 2019 roku. Uwagi będą przyjmowane za pomocą formularza, który we wskazanym terminie należy przesłać na adres:
Formularz do pobrania oraz instrukcja jego wypełnienia i przesłania znajdują się w miejscu publikacji raportów.
Przekierowanie do miejsca publikacji raportów
Zgłoszone uwagi zostaną przekazane Radzie do spraw Taryfikacji i poddane szerokiej analizie w ramach dialogu z przedstawicielami środowiska, zainteresowanymi daną taryfą świadczeń. W dalszej kolejności Rada do spraw Taryfikacji, przed określeniem taryfy świadczeń przez Prezesa Agencji, wyda stanowisko na podstawie art. 31lb ust. 2 ustawy o świadczeniach.